Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. C. o przyznanie zasiłku celowego na zakup dwóch par okularów oraz na zrobienie zdjęć do dowodu osobistego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Marian Wolanin, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza N. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem N. a Burmistrzem Miasta i Gminy M. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. C. o przyznanie zasiłku celowego na zakup dwóch par okularów oraz na zrobienie zdjęć do dowodu osobistego postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z 5 lipca 2019 r. Burmistrz N. wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta i Gminy M. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. C. o przyznanie zasiłku celowego na zakup dwóch par okularów oraz na zrobienie zdjęć do dowodu osobistego. W uzasadnieniu wskazano, że 1 lipca 2019 r. Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (dalej jako: "MGOPS") w N. otrzymał przekazany przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (dalej jako: "MGOPS") w M. wniosek K. C. o przyznanie zasiłków celowych z przeznaczeniem na zakup dwóch par okularów oraz na zrobienie zdjęć do dowodu osobistego. W dniu 1 lipca 2019 r., MGOPS w N. otrzymał telefoniczną informację od MGOPS w M., że K. C. zmarł 1 lipca 2019 r. W ocenie MGOPS w N. nie można ww. uznać za osobę bezdomną, bowiem z własnego wyboru wybrał województwo m. - M. jako swoje miejsce pobytu i centrum życiowe, gdzie zamieszkiwał w przyczepie kempingowej, która w jego przypadku spełniała cele mieszkaniowe. Ponadto, nie zamieszkiwał i nie utrzymywał żadnych kontaktów od około 30 lat z N. (woj. p.), gdzie był zameldowany na pobyt stały. Jego centrum życiowym były M. Przebywanie od wielu lat poza miejscem stałego zameldowania było jego wyborem. Jeśli przebywanie od wielu lat poza miejscem stałego zameldowania jest kwestią wyboru, nie zachodzi sytuacja opisana w art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej, definiująca kategorię osoby bezdomnej (por. postanowienie NSA z 17 listopada 2010 r., I OW 129/10). Natomiast fakt przebywania od ok. 4 lat w M. (woj. m.), gdzie mieszkał z własnego wyboru, wykonywał dorywczo prace i nie utrzymywania od ok. 30 lat więzi z N. (woj. p.) przemawia za przyjęciem, że to M. stanowiły jego miejsce zamieszkania. Zgodnie z art. 25 k.c. miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. O miejscu zamieszkania w świetle wskazanego przepisu decydują zatem dwa czynniki: zewnętrzny, czyli fakt przebywania i wewnętrzny, czyli zamiar stałego pobytu, przy czym ustalenie tego zamiaru powinno być oparte o kryteria zobiektywizowane. Zamiar stałego pobytu nie wymaga złożenia oświadczenia woli, ponieważ nie jest czynnością prawną. Wystarczy więc, że zamiar taki wynika z zachowania danej osoby polegającego na ześrodkowaniu swojej aktywności życiowej w określonej miejscowości. Z akt sprawy wynika, że ww. od ok. 30 lat, z własnego wyboru przebywał poza N. (woj. p.), a od 4 lat w M. (woj. m.). Z przyczyn zdrowotnych znalazł się w placówce ochrony zdrowia w M. Świadczy to niewątpliwie o zamiarze stałego pobytu w M. W związku z tym, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, w ocenie N., organem właściwym do rozpoznania wniosku jest GOPS M.

W odpowiedzi na wniosek Burmistrz M. wniósł o wskazanie Burmistrza N. jako organu właściwego w sprawie. W uzasadnieniu podniósł, że z akt sprawy jak i z samego wniosku o rozstrzygniecie sporu wynika, że K. C. był osobą bezdomną w rozumieniu ustawy pomocy społecznej. Tym samym nie można uznać, że ww. zamieszkiwał w lokalu mieszkalnym w rozumieniu ustawy pomocy społecznej. Za taki lokal nie można uznać przyczepy kempingowej, o ile w ogóle w takim miejscu przebywał. Właśnie dla takiej sytuacji jak w niniejszej sprawie wprowadzono do ustawy o pomocy społecznej definicję osoby bezdomnej i właściwość miejscową dla takiej osoby gminy ostatniego miejsca stałego meldunku osoby bezdomnej. Tym samym właściwym w sprawie jest MGOPS w N. zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej. Wskazano również, że K. C. zmarł 1 lipca 2019 r.

Strona 1/2