Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia NSA Rafał Stasikowski po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza P. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta i Gminy B. a Burmistrzem P. przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania wniosku M.U. o przyznanie pomocy w formie skierowania do Domu Pomocy Społecznej postanawia: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić Burmistrzowi P. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od wniosku.
Wnioskiem z dnia 8 lipca 2020 r. Burmistrza P. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem P. a Burmistrzem Miasta i Gminy B. poprzez wskazanie Burmistrza Miasta i Gminy B. jako organu właściwego do rozpoznania wniosku M.U. z dnia 14 listopada 2019 r. o przyznanie pomocy w formie skierowania do Domu Pomocy Społecznej.
Uzasadniając swój wniosek organ wskazał, że wnioskodawczyni M.U. na terenie Gminy P. była zameldowana do dnia 28 lipca 2008 r., jednak jej centrum życiowe już od 2007 r. znajduje się w Gminie B., na terenie której - choć wnioskodawczyni nie wykonała obowiązku meldunkowego - zamieszkiwała wraz ze swoim partnerem. Także na terenie tej gminy popełniła przestępstwo w dniu [..] września 2007 r., za które odbywa karę, a obecnie przebywa w Wojewódzkim Szpitalu [..] w G. w Oddziale [..]. W ocenie organu właściwym do rozpoznania wniosku będzie organ gminy miejsca zamieszkania osoby zainteresowanej w dniu kierowania jej do domu pomocy społecznej.
W odpowiedzi na wniosek, działający w imieniu Burmistrza Miasta i Gminy B., Dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. zgadzając się, że organem właściwym do rozpoznania wniosku M.U. jest organ miejsca zamieszkania wnioskodawczyni stwierdził, że wnioskodawczyni nigdy nie zamieszkiwała na terenie miasta i gminy B.. W wyniku wywiadu przeprowadzonego przez pracownika Ośrodka Pomocy Społecznej ustalono, że wnioskodawczyni nigdy nie zamieszkiwała u swojego partnera, a jedynie go odwiedzała. W ocenie organu wizyty, nawet częste i długotrwałe, jak i popełnienie przestępstwa na terenie Gminy nie świadczą o ześrodkowaniu interesów życiowych wnioskodawczyni w tejże Gminie. Dodatkowo organ wskazał, że sama wnioskodawczyni określiła Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w P. jako organ właściwy, potwierdzając w ten sposób swoje ostatnie miejsce zamieszkania. Organ uznał, że skoro wnioskodawczyni dokonała wymeldowania z Gminy P. dopiero w dniu 28 lipca 2008 r., to nie mogła zamieszkiwać na terenie Gminy B. z zamiarem stałego pobytu już od 2007 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2019 r. poz. 2325) - dalej: p.p.s.a., sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Stosownie do art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a., rozstrzyganie powyższych sporów należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Przez spór o właściwość lub spór kompetencyjny należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny) albo gdy każdy z organów uważa się za niewłaściwy do załatwienia tej sprawy (spór negatywny).
Wskazać należy, że o sporze o właściwość (sporze kompetencyjnym) możemy mówić jedynie wówczas, gdy pomiędzy organami istnieje rozbieżność stanowisk co do zakresu ich kompetencji w odniesieniu do konkretnej, tej samej sprawy administracyjnej, zaś stan faktyczny, jak i prawny sprawy pozostają niesporne. Rozstrzygnięcie sporu o właściwość polega na arbitralnym wskazaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny jednego z organów pozostających w sporze jako organu właściwego do załatwienia konkretnej sprawy administracyjnej.