Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku A. L. o umieszczenie w ośrodku dla osób bezdomnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon, Sędzia NSA Jolanta Rajewska, Sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy L. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy L. a Burmistrzem Miasta D. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku A. L. o umieszczenie w ośrodku dla osób bezdomnych postanawia: wskazać Burmistrza Miasta D. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 16 września 2014 r. Wójt Gminy L., działając na podstawie art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Wójtem Gminy L. - Ośrodkiem Pomocy Społecznej w L. a Burmistrzem Miasta D. - Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w D. i wskazanie Burmistrza Miasta D. jako organu właściwego do załatwienia wniosku A. L. o udzielenie świadczenia z pomocy społecznej w formie skierowania do ośrodka wsparcia.

W uzasadnieniu wniosku organ podał, że A. L. w dniu 14 lipca 2014 r. złożył do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. wniosek o umieszczenie go w ośrodku dla osób bezdomnych z uwagi na fakt, że nie może dłużej zamieszkiwać ze swoją siostrą. Wniosek ten został przekazany w dniu 15 lipca 2014 r. do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w L., gdyż wnioskodawca posiada stałe miejsce zameldowania w W., gm. L.

Ze zgromadzonego materiału wynika, że wnioskodawca od roku 2009 zamieszkuje w budynku jednorodzinnym stanowiącym własność jego siostry A. S. w D. przy ul. [...]. W budynku tym ma swój własny pokój, korzysta ze sprzętów i urządzeń właścicielki, prowadząc odrębne gospodarstwo domowe. Aktem notarialnym z dnia 19 maja 2010 r. A. L. przekazał siostrze w formie darowizny nieruchomość rolną położoną we wsi W., gm. L., na której znajduje się obora z żużlu, kryta eternitem adaptowana na cele mieszkalne oraz stodoła murowana. A. S. ustanowiła zaś na nabytej nieruchomości dożywotnią nieodpłatną służebność osobistą, polegającą na prawie korzystania z całego budynku obory adaptowanej do celów mieszkalnych. Jak oświadczył wnioskodawca, w sporządzonym w dniu 14 lipca 2014 r. wywiadzie środowiskowym, z uwagi na konflikty z mężem siostry nie ma możliwości dalszego zamieszkiwania w D., natomiast budynek we wsi W. obecnie nie nadaje się do zamieszkania. A. L. oświadczył również, że u siostry przebywał jedynie gościnnie z uwagi na fakt, że nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować ze względu na swoją niepełnosprawność, pobyt ten nie miał charakteru stałego, a sam wnioskodawca nie wiąże i nie wiązał z D. swoich planów życiowych.

W ocenie Wójta Gminy L. fakt, iż A. L. od ponad pięciu lat przebywa w D. wskazuje na zamiar stałego tam pobytu, a w wywiadzie środowiskowym nie wskazuje on na jakiekolwiek związki z miejscem zameldowania. Jego zachowanie potwierdza, że w D. koncentruje centrum swojej aktywności życiowej, wobec czego właściwym do rozpoznania złożonego wniosku pozostaje Burmistrz Miasta D.

W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta D. wniósł o wskazanie jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku A. L. Wójta Gminy L. W uzasadnieniu wskazał, że skoro wnioskodawca nie ma możliwości, tak dalszego pobytu u siostry, jak i w miejscu zameldowania, spełnia przesłanki zawarte w art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej do uznania go za osobę bezdomną. Wobec powyższego zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej organem właściwym pozostaje Wójt Gminy L.

Strona 1/3