Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku P. K. o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza M. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem M. a Wójtem Gminy M. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku P. K. o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić Burmistrzowi M. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego wpis od wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość w kwocie 100 (słownie: sto) złotych.

Uzasadnienie

Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M., działający z upoważnienia Burmistrza M. wnioskiem z dnia 22 czerwca 2017 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem M. a Wójtem Gminy M. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku P. K. o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.

Pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r. Kierownik MOPS w M.e cofnął złożony wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a."), do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4, oraz do rozpoznawania innych spraw należących do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy odrębnych ustaw stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku mają odpowiednio zastosowanie przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W myśl art. 60 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a. strona może cofnąć skargę lub złożony wniosek. Cofnięcie takich środków prawnych wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi lub wniosku za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę lub wniosek, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Przepis art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. ma odpowiednie zastosowanie do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

W niniejszej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 P.p.s.a.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie wniosku za skuteczne i na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 w zw. z art. 15 § 2 oraz art. 193 P.p.s.a. orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

O zwrocie wpisu od wniosku orzeczono w pkt 2 sentencji na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Strona 1/1