Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy dotyczącej odpłatności za pobyt R.H. i P.H. w schronisku dla bezdomnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Jolanta Sikorska sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta i Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy dotyczącej odpłatności za pobyt R.H. i P.H. w schronisku dla bezdomnych postanawia: 1. odrzucić wniosek; 2. zwrócić Burmistrzowi Miasta [...] ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od wniosku.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 22 stycznia 2019 r. Burmistrz Miasta [...] zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem, a Burmistrzem Miasta i Gminy [...] przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania sprawy dotyczącej odpłatności za pobyt R.H. i P.H. w schronisku dla bezdomnych.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] oraz Gminno-Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] od czerwca 2018 r. analizują kwestię ustalenia, na którym z ośrodków spoczywa prawny obowiązek ponoszenia kosztów pobytu R.H. i jej syna P.H. w Schronisku dla Bezdomnych Kobiet i Mężczyzn w [...].

Następnie wnioskodawca wskazał, że Gminno-Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] odmówił ponoszenia opłat za pobyt R.H. i P.H., gdyż jego zdaniem cele życiowe ww. nie są skupione w Gminie [...]. Powołał się przy tym na treść art. 25 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Uznając ww. za bezdomnych w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, Burmistrz Miasta [...] stoi natomiast na stanowisku, że właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały, zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy. Uzasadnione jest stąd obciążenie Gminy i Miasta [...] kosztami pobytu w schronisku i udzielonej pomocy finansowej dla państwa H., których to ww. Gmina odmawia ponoszenia.

Burmistrz Miasta i Gminy [...] w odpowiedzi na wniosek wniósł o jego odrzucenie, ewentualnie o oddalenie przedmiotowego wniosku.

W uzasadnieniu wskazał, że Burmistrz Miasta [...] wydał 2 stycznia 2019 r. decyzję w przedmiocie skierowania P.H., a wcześniej 1 października 2018 r. decyzję w przedmiocie skierowania P.H. i R.H. do schroniska dla bezdomnych. Skoro sprawy są załatwione ostatecznymi decyzjami to nie sposób twierdzić, że istnieje spór pomiędzy organami co do tego, który organ ma wydać decyzję.

Następnie wskazano, że Burmistrz Miasta [...] doręczał Burmistrzowi Miasta i Gminy [...] kopie wskazanych decyzji w celu uzyskania refundacji kosztów przyznanej pomocy i w tym zakresie rzeczywiście pomiędzy stronami istnieje spór z uwagi na odmowę refinansowania ze strony Miasta i Gminy [...], ale nie jest to spór o właściwość, ale spór natury cywilnoprawnej. Sprawa w tym zakresie jest więc sprawą cywilną w rozumieniu art. 1 k.p.c., a zatem wniosek jako niedopuszczalny powinien zostać odrzucony.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Rozstrzygnięcie tego rodzaju sporu sprowadza się do wskazania organu właściwego do załatwienia sprawy w postępowaniu jurysdykcyjnym. W konsekwencji spór o właściwość może powstać wyłącznie na gruncie indywidualnej sprawy administracyjnej o stanie faktycznym przedstawionym w piśmie skierowanym do organu, która podlega władczemu rozstrzygnięciu organów administracji publicznej, w szczególności w drodze decyzji administracyjnej.

Strona 1/2