Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta i Gminy P. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta i Gminy P. a Prezydentem Miasta J. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S. C. o skierowanie do domu pomocy społecznej p o s t a n a w i a: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy P. jako organ właściwy w sprawie.
Wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2019r. Burmistrz Miasta i Gminy P. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Prezydentem Miasta J. o wskazanie organu właściwego do rozpoznania wniosku S. C. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej.
W uzasadnieniu wniosku podano, że S. C. zwrócił się z wnioskiem do Ośrodka Pomocy Społecznej w J. o pomoc w formie skierowania do domu pomocy społecznej. We wniosku stwierdził, że od 12 kwietnia 2018r. jest pacjentem Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w O. Ponadto oświadczył, że w latach 1964 - 2014 mieszkał w J., zameldowany przy ul. W. [...]/3. Ze względu na przebyty udar, brak najbliższej rodziny w J. wyjechał do S., gdzie zamieszkiwały jego dzieci. Tam przebywał do 2016r. Po powrocie do Polski zamieszkał u swojego syna w miejscowości R., w gminie G. W 2018r. jego syn zmarł, a wnioskodawca trafił do Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w O., gdzie nadal przebywa. Zawiadomieniem z dnia 20 maja 2019r. Ośrodek Pomocy Społecznej w J. przekazał do załatwienia sprawę zainteresowanego do Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. uznając się tym samym za niewłaściwy w sprawie. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w J. wskazał w uzasadnieniu, że miejscem zamieszkania wnioskującego jest Zakład Opiekuńczo - Leczniczy w O. oraz, że spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 25 Kodeksu cywilnego dotyczące definicji miejsca zamieszkania.
Następnie Burmistrz Miasta i Gminy P. wskazał, że w przedmiotowej sprawie zakład opiekuńczo - leczniczy nie stanowi lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. W związku z powyższym wnioskującego uznano za osobę bezdomną, natomiast na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2019r. poz. 1507 ze zm.), dalej przywoływanej w uzasadnieniu jako "u.p.s.", za właściwy do rozpatrzenia wniosku wskazano organ gminy ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały. Organ wskazał, że zainteresowany spełnia warunki opisane w art. 6 pkt 8 u.p.s, ponieważ nie jest on nigdzie zameldowany na pobyt stały w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz nie zamieszkuje w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Ponadto organ powołał się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2017r. sygn. akt I OW 81/17, w myśl którego szpital czy też zakład opiekuńczo-leczniczy nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych pacjentów. Celem takiej placówki jest prowadzenie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Na tej podstawie organ wskazał, że nie można uznać pobytu w placówce medycznej jako miejsca zamieszkania.
W odpowiedzi na wniosek Prezydent Miasta J. wniósł o wskazanie Burmistrza Miasta i Gminy P. jako organu właściwego do rozpoznania sprawy. W uzasadnieniu podano, że zgodnie z wnioskiem o skierowanie do domu pomocy społecznej S. C. od dnia 12 kwietnia 2018r. jest pacjentem Zakładu Opiekuńczo - Leczniczego w O. Jednocześnie zainteresowany wnioskuje o możliwość umieszczenia go w domu pomocy społecznej w miejscowości O. nie chcąc zmieniać swojego miejsca zamieszkania w obecnej niekorzystnej kondycji zdrowotnej. Zdaniem Prezydenta Miasta J. rozstrzygając spór, o to która z miejscowości stanowi miejsce stałego pobytu, w pierwszej kolejności należy uwzględnić fakt, że zainteresowany wskutek konkretnych okoliczności zmuszony został do zmiany wielu spraw w swoim życiu. Obecnie od kwietnia 2018r. przebywa w Zakładzie Opiekuńczo - Leczniczym w O. Tam też, nie mogąc z uwagi na stan swojego zdrowia samodzielnie funkcjonować w życiu codziennym, znalazł niezbędną pomoc i opiekę. Ponadto jak wynika ze złożonego przez Pana C. wniosku tam również chciałby zostać skierowany do domu pomocy społecznej, a zatem to gmina O. stała się miejscem jego pobytu oraz ośrodkiem osobistych spraw, a tym samym miejscem jego zamieszkania w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej. No poparcie przedstawionego stanowiska organ powołał postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lipca 2019r. sygn. akt I OW 261/18.