Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. NSA Jacek Hyla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem [...] a Burmistrzem Miasta i Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Ł. S. o przyznanie pomocy w formie schronienia i posiłku postanawia: wskazać Burmistrza [...] jako organ właściwy w sprawie.
Burmistrz [...] zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość jaki zaistniał pomiędzy nim, a Burmistrzem Miasta i Gminy [...] w sprawie wskazania podmiotu właściwego do rozpoznania wniosku Ł S. o skierowanie i dofinansowanie pobytu w schronisku [...] w [...].
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Ł S. jest osobą bezdomną. Ostatnim miejscem zameldowania na pobyt stały Ł S. był [...] ul. [...] (do 2007 r.). Obecnie przebywa on w placówce [...] w [...], gdzie zgłosił się dobrowolnie. Burmistrz [...] wskazał, że zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej miejscowo właściwym organem dotyczącym osób bezdomnych jest gmina ostatniego zameldowania.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta i Gminy [...] wskazał, że Ł S. zameldowany był w [...] przy ul. [...] tylko w okresie od [...] października 2006 r. do [...] sierpnia 2008r. i wymeldował się osobiście. Na terenie gminy [...] nie posiadał i nie posiada żadnej bliskiej rodziny ani krewnych. Burmistrz wyjaśnił, że po wymeldowaniu z [...] Ł S. przebywał w [...] i [...], w których to miejscowościach pracował i gdzie koncentrowały się jego sprawy życiowe. Ponadto Burmistrz Miasta i Gminy [...] podkreślił, że w piśmie z [...] listopada 2018 r. Ł S. potwierdził, że jego wolą jest przebywanie w miejscowości [...] i że jest pod stałą kontrolą lekarza w Gdańsku. Jego dzieci mieszkają w pobliskim [...] i ma z nimi stały kontakt. Wskazał, że zasiłek pielęgnacyjny w okresie od [...] marca 2014 r. do [...] maja 2016 r. wypłacany był przez MOPS w [...].
W ocenie Burmistrza Miasta i Gminy [...] należy jednoznacznie stwierdzić, iż miejscem stałego pobytu, gdzie koncentrują się sprawy życiowe Ł S. z pewnością nie jest gmina [...]. Bezsporne jest, że z uwagi na ponad 10 letni pobyt Ł S. poza granicami gminy [...], nastąpiła trwała utrata jakichkolwiek więzi z tą gminą, a zatem Burmistrz tej gminy nie jest w sprawie organem właściwym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Kwestie dotyczące sporów o właściwość i sporów kompetencyjnych jakie powstają między organami administracji publicznej reguluje przepis art. 22 k.p.a. (w sprawach załatwianych w drodze decyzji) oraz art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r, poz. 1302 dalej jako "p.p.s.a.")
Przez spór o właściwość lub spór kompetencyjny należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny) albo gdy każdy z organów uważa się za niewłaściwy do załatwienia tej sprawy (spór negatywny). Spór taki może powstać w sprawie załatwianej przez organy administracji, należącej do spraw z zakresu administracji publicznej.
W niniejszej sprawie spór jaki zaistniał pomiędzy Burmistrzem [...] i Burmistrzem Miasta i Gminy [...] jest sporem negatywnym o właściwość, gdyż żaden z tych organów nie uznaje się za właściwy do rozpoznania wniosku Ł S. o skierowanie i dofinansowanie pobytu w schronisku [...] w [...].