Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. M. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego na syna J. L.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Ewa Janowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza G. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem G. a Prezydentem K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. M. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego na syna J. L. postanawia: wskazać Prezydenta K. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.

Uzasadnienie strona 1/4

Burmistrz G. wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Prezydentem K., dotyczącego tego, który z organów administracji jest właściwy w sprawie rozpatrzenia wniosku o zasiłek pielęgnacyjny, złożonego przez K. M. na syna J. L.

Uzasadniając swój wniosek Burmistrz wskazał, że na podstawie decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...], K. M. była uprawniona do pobierania zasiłku pielęgnacyjnego na syna J. L. w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 30 kwietnia 2017 r. W dniu 30 stycznia 2017 r. strona poinformowała organ o zmianie miejsca zamieszkania, podając aktualny adres: K., AL. M. [...], wnosząc o uchylenie decyzji z dnia [...] kwietnia 2014 r. oraz o wstrzymanie wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego, a także o przekazanie akt sprawy zgodnie z właściwością, tj. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K.

Zgodnie z żądaniem strony, Burmistrz G. decyzją z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...], uchylił własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2014 r. przyznającą stronie świadczenie, po czym wraz z zawiadomieniem z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...], przekazał do organu właściwego, tj. do Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. akta sprawy o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Z kolei, Prezydent K. pismem z dnia [...] kwietnia 2017 r. powiadomił Burmistrza G., że K. M. nie złożyła kolejnego wniosku o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego, wobec czego nie ma podstaw do przechowywania dokumentów.

Mając na uwadze aktualne miejsce zamieszkania K. M., Burmistrz G. konsekwentnie prezentował pogląd, że nie jest właściwy do dalszego prowadzenia postępowania. Wywodził, że zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1518, z późn. zm.) organem właściwym jest wójt, burmistrz lub prezydent właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie rodzinne lub otrzymującej świadczenie rodzinne. Dodał, że na podstawie art. 21 § 3 K.p.a., właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się: w innych sprawach - według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub innej ze stron, jeżeli żadna ze stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu - według ostatniego ich zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju.

Burmistrz G. zauważył, że z akt sprawy przekazanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w K. nie wynika, aby K. M. zrezygnowała z dalszego ubiegania się o zasiłek pielęgnacyjny.

W zaistniałej sytuacji powstał więc spór negatywny, w którym każdy z organów uznał się niewłaściwym do prowadzenia postępowania administracyjnego w zakresie ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.

W odpowiedzi na wniosek, działający z upoważnienia Prezydenta K., Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. (dalej także jako MOPR), powołując się na art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 15 § 2 i art. 64 § 3 P.p.s.a., wniósł o odrzucenie wniosku Burmistrza G., o rozstrzygnięcie sporu w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. M. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego, jako niedopuszczalnego.

Strona 1/4