Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku W.S. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy B. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy B. a Wójtem Gminy P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku W.S. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: wskazać Wójta Gminy P. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 21 stycznia 2020 r. Wójt Gminy B. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy B. a Wójtem Gminy P. poprzez wskazanie Wójta Gminy P. jako organu właściwego do rozpoznania wniosku W.S. z dnia [...] listopada 2019 r. o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu wniosku Wójt Gminy B. wskazał, że do Ośrodka Pomocy Społecznej w B. wpłynął wniosek W.S., przebywającego w Specjalistycznym Szpitalu im. ks. [...] w B. o ustalenie prawa do zasiłku. Podniósł, że miejscem zameldowania ubiegającego się o świadczenie jest miejscowość Dąbie, gmina P. Zgodnie zaś z art. 23 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.) - zwanej dalej u.ś.r., właściwość miejscowa w sprawach o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego uzależniona jest od miejsca zamieszkania strony. Organ zaakcentował, że zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, pobytu w zakładzie opieki zdrowotnej nie można utożsamiać z miejscem zamieszkania w rozumieniu art. 25 k.c., albowiem tego rodzaju placówki lecznicze nie są przeznaczone do zamieszkiwania i nie mogą stanowić miejsca, w którym osoby przebywają z zamiarem stałego pobytu.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, Wójt Gminy P. podniósł, że W.S. na terenie gminy P. nie przebywa od 2014 r. a ostatni zasiłek pielęgnacyjny został mu wypłacony przez Ośrodek Pomocy Społecznej w P. w lutym 2014 r. Ponadto, z pisma Specjalistycznego Szpitala w B. z dnia [...] stycznia 2020 r. wynika, że na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w [...] został on w dniu [...] marca 2018 r. umieszczony na Oddziale Sądowo-Psychiatrycznym w B. w ramach stosowania środka zabezpieczającego i nie jest możliwe podanie nawet przybliżonego terminu wypisu z tej placówki. Powołując się na art. 23 u.ś.r., wskazał, że ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz ich wypłata następują w szczególności na wniosek pełnoletniej osoby niepełnosprawnej. Wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Jak wynika z akt sprawy, W.S. nie przebywa na terenie gminy P. od 2014 r., zatem gmina ta nie jest właściwą w niniejszej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).

Strona 1/3