Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.Ł. w sprawie przyznania zasiłku okresowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza W. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem W. a Prezydentem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.Ł. w sprawie przyznania zasiłku okresowego postanawia: wskazać Prezydenta Miasta S. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 6 sierpnia 2019 r. Burmistrz W. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem W. a Prezydentem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.Ł. w sprawie przyznania zasiłku okresowego.

W ocenie Burmistrza, wskazanie właściwości miejscowej w sprawie ustalenia uprawnień do wypłaty świadczeń z tytułu pomocy społecznej reguluje art. 101 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1508 ze zm.). Zgodnie z jego treścią właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie, a w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania.

Burmistrz wskazał, że ostatnim miejscem zameldowania J.Ł. jest Miasto S., co potwierdza dokument urzędowy w postaci zaświadczenia z Powiatowego Urzędu Pracy w S. Z wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w dniu [...] lipca 2019 r. wynika natomiast, że J.Ł. odbywał leczenie w Centrum Psychiatrycznym w W., zaś od dnia [...] kwietnia 2019 r. przebywa w Stowarzyszeniu "[...]" na terenie gminy W., wskazując jednocześnie S. jako swoje dotychczasowe miejsce zamieszkania, a także miejsce ostatniego zameldowania. W związku z tym, Burmistrz wskazał, że nie sposób przyjąć, że miejscem zamieszkania ubiegającego się o świadczenie jest Gmina W., w sytuacji, gdy ubiegający się o świadczenie nie deklaruje jednoznacznie zamiaru stałego pobytu w tym miejscu.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, udzielonej w piśmie z dnia [...] listopada 2019 r., Prezydent Miasta S. wskazał, że organem właściwym do rozpatrzenia wniosku J.Ł. jest Burmistrz W.

Prezydent wyjaśnił, że ostatnim miejscem zameldowania J.Ł. jest S, ul. [...], natomiast adres podany przez niego w Powiatowym Urzędzie Pracy w S. nie jest adresem jego zameldowania ani pobytu, a jedynie adresem jego rodziny. Od kwietnia 2019 r. przebywa on na terenie Gminy W. w miejscowości [...] w Stowarzyszeniu "[...]", gdzie zajmuje pomieszczenie w budynku socjalnym. Organ wskazał ponadto, że ubiegający się o świadczenie nie ma obecnie stałego meldunku, a ostatnie miejsce zameldowania w Sieradzu nie przesądza o właściwości tego miasta do ponoszenia kosztów związanych z przyznaniem pomocy finansowej. W niniejszej sprawie właściwość miejscową gminy powinno ustalić się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie, a J.Ł. przebywa aktualnie w W. pod adresem [...]. Ponadto, w związku z tym, że J.Ł. wystąpił z wnioskiem o przyznanie zasiłku okresowego w miejscu swojego aktualnego pobytu, należy stwierdzić, że jego centrum życiowe znajduje się w tymże miejscu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny).

Strona 1/3