Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. W. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego i świadczenia rodzicielskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Gminy [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Gminy [...], a Wojewodą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. W. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego i świadczenia rodzicielskiego postanawia: 1. umorzyć postępowanie z wniosku o rozstrzygniecie sporu o właściwość; 2. zwrócić Burmistrzowi Gminy [...] - ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego - kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od wniosku.

Uzasadnienie

Burmistrz Gminy [...] wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Gminy [...], a Wojewodą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku K. L. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego i świadczenia rodzicielskiego.

W odpowiedzi na wniosek Wojewoda [...] uznał swoją właściwość do rozpoznania wniosku J. W.

Wobec stanowiska Wojewody, wnioskodawca tj. Burmistrz Gminy [...] pismem z dnia 30 maja 2019 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) cofnął swój wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej w skrócie P.p.s.a.), do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4, oraz do rozpoznawania innych spraw należących do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy odrębnych ustaw stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W myśl art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Przepis art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. ma odpowiednie zastosowanie do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie wniosku za skuteczne i umorzył postępowanie sądowe w tej sprawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 i art. 15 § 2 P.p.s.a. O zwrocie wpisu sądowego od wniosku Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a. w zw. z art. 64 § 3 i art. 15 § 2 P.p.s.a.

Strona 1/1