GOPS w S., uznając się również w tej sprawie za niewłaściwy, zwrócił do GOPS w B., pismem z dnia [...].04.2017 r., wniosek strony, wskazując w uzasadnieniu swego stanowiska, że Gmina S. nie kierowała zainteresowanego do DPS, stąd art. 101 ust. 6 ww. ustawy o pomocy społecznej nie ma do niej zastosowania, a sam zainteresowany, zaraz po urodzeniu wraz z matką przeniósł się do Gdyni i nie zamieszkiwał na terenie Gminy S..
W następstwie, Wójt Gminy B. skierował wniosek (pismo z dnia [...].05.2017 r.) do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość i wskazanie organu właściwego do załatwienia sprawy z wniosku strony o zasiłek stały i składki na ubezpieczenie zdrowotne. SKO w Z. podjęło w tym zakresie postanowienie z dnia [...] czerwca 2017 r. (znak: [...]), w którym odmówiło rozstrzygnięcia sporu o właściwość. W konkluzji uzasadnienia wskazano, że "Pan D. B. już jako nastolatek przebywał w Specjalnych Ośrodkach Szkolno-Wychowawczych - najpierw w G. potem w Z.. Do domu pomocy społecznej, jako pierwsze, skierowało go Starostwo Powiatowe w Z.. Potem Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w B. kieruje go do Domu Pomocy w R.. Zaś w 2017 r. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w R. kieruje go do Domu Pomocy Społecznej w D.. Zatem GOPS w B. nigdy nie był organem kierującym Pana B. do domu pomocy społecznej. To samo dotyczy Gminy S.. Nie tylko nie można uznać, iż jest to gmina, w której ostatnio zamieszkiwał Pan B., ale również nigdy nie kierowała go do jakiegokolwiek DPS. Oznacza to, że spór o właściwość w ogóle nie powinien toczyć się pomiędzy tymi organami. Organem, który jako ostatni kierował Pana D. B. do DPS w D. jest MOPS w R.."
W następstwie powyższego, GOPS w B. pismem z dnia [...] lipca 2017 r. przekazało wniosek strony wraz z dokumentacją do załatwienia MOPS w R., podtrzymując cyt. wyżej stanowisko SKO w Z., iż skoro MOPS w R., jako ostatni z organów, podejmował rozstrzygnięcie w sprawie skierowania zainteresowanego do DPS (wydając decyzję zmieniającą poprzednie skierowanie), to tym samym Prezydent Miasta R. jest organem właściwym w sprawie wniosku o zasiłek stały dla mieszkańca DPS.
Po szczegółowej ocenie argumentacji przedstawionej przez GOPS w B. oraz przeprowadzonej analizie dokumentów załączonych, nie sposób zgodzić się z tezą sformułowaną w przedmiocie sprawy zarówno przez SKO w Z., jak i ostatecznie przez GOPS w B..
Organ podniósł, iż do sprawy wniosku zainteresowanego, jako złożonego przez mieszkańca domu pomocy społecznej, nie znajduje zastosowania art. 101 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, jak podnosi GOPS w B., a art. 155 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym "do osób umieszczonych w domu pomocy społecznej na podstawie skierowania wydanego przed dniem [...] stycznia 2004 r. stosuje się dotychczasowe przepisy o właściwości miejscowej gminy".
Z uwagi na fakt, iż D. B. po raz pierwszy został skierowany do domu pomocy społecznej w roku 2003, zastosowanie w tym przypadku, zgodnie z dyspozycją ww. przepisu art. 155 ust. 1, będą miały przepisy art. 37 ustawy z dnia 29 listopada o pomocy społecznej, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 maja 2004 r. (wejścia w życie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. która spowodowała utratę mocy obowiązującej ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca stałego pobytu lub ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały osoby ubiegającej się o świadczenie.