Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A.M. o wydanie decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej
Sentencja

Dnia 21 kwietnia 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia NSA Zygmunt Zgierski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Prezydenta Miasta K. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Prezydentem Miasta R. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A.M. o wydanie decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta Miasta R. jako organ właściwy w sprawie

Uzasadnienie strona 1/2

I OW 278/19

Uzasadnienie

Prezydent Miasta K., działając na podstawie z art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), dalej p.p.s.a., wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta K. a Prezydentem Miasta R., przez wskazanie Prezydenta Miasta R. jako organu właściwego do rozpoznania wniosku A.M. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu wniosku organ wskazał, że do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. wpłynął wniosek A.M. o skierowanie i umieszczenie w domu pomocy społecznej w R. W dniu [...] października 2019 r. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w R. przekazał wniosek do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., gdyż w jego ocenie miejscem zamieszkania wnioskodawcy są K., skoro przebywa aktualnie w hostelu "[...]" w K., zmienił adres do korespondencji, podjął leczenie w K. - zatem to K. są aktualnie centrum życiowym wnioskodawcy

Jednakże MOPS w K. uważa, że wnioskodawca posiada status osoby bezdomnej, a zatem właściwość miejscowa powinna ustalona być w oparciu o zapis art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1507), dalej u.p.s., a nie w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy, który stanowi o miejscu zamieszkania.

A.M. od kwietnia 2019 roku przebywa w Hostelu "[...]" w K. Ma tam do dyspozycji pokój ze wspólną łazienką. Pokój nie posiada aneksu kuchennego - aneks kuchenny jest wspólny dla wszystkich gości hotelu. Wnioskodawca nie posiada podpisanej umowy najmu na pokój - może przebywać w hostelu tak długo jak będzie płacił za pobyt, który podyktowany jest względami zdrowotnymi - przyjechał do K. aby podjąć proces leczenia; pobyt nie ma więc charakteru zmiany miejsca zamieszkania. Z całości dokumentacji w sprawie - w szczególności z pisma siostry wnioskodawcy z dnia [...] września 2019 r., postanowienia Sądu Rejonowego w R. z dnia 18 września 2019 r. - wynika, że wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w R. przy ul. [...]. Nadal jest pod tym adresem zameldowany na pobyt stały.

W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, Prezydent Miasta R. wniósł o wskazanie Prezydenta Miasta K. jako organu właściwego w sprawie. Organ wskazał, że właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się świadczenia. W mniejszej sprawie wnioskodawca posiada ostatnie zameldowanie na pobyt stały w miejscowości R., niemniej nie jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 u.p.s., a tym samym ostatnie zameldowanie na pobyt stały w R. nie odnosi skutku prawnego. Od kwietnia 2019 r. przebywa on w hostelu w K., w którym wynajmuje pokój z dostępem do łazienki i aneksu kuchennego i sam wskazał K. jako aktualne miejsce swojego pobytu. Hostel nie jest też schroniskiem dla osób bezdomnych. Do K. wnioskodawca przeniósł swoje centrum życiowe, to właśnie tam korzysta z opieki medycznej, dokonuje badań i zabiegów medycznych. Obecne miejsce zamieszkania (tj. K.) podał, jako adres do korespondencji (nastąpiła zmiana jego dotychczasowych adresów, m.in. w ZUS, sądach, parabankach, placówkach medycznych, salonach telefonii komórkowej). Osoba posiadając stałe źródło utrzymania, uzyskała możliwość samodzielnego zabezpieczenia swych potrzeb życiowych, wynajmuje pokój w podmiocie świadczącym pewnego rodzaju formę usług hotelowych. Nie jest tym samym osobą pozbawioną innej możliwości, niż korzystanie ze schronienia w schronisku/noclegowni dla osób bezdomnych czy pomieszkiwanie w miejscach nieposiadających funkcji lokalu mieszkalnego.

Strona 1/2