Przystępując do rozpoznania sporu zawisłego w niniejszej sprawie podać należy, iż stosownie do treści art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2019 r. poz. 2407 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "ustawa 500+", w przypadku gdy osoba, o której mowa w art. 4 ust. 2 tejże ustawy, lub członek rodziny tej osoby przebywa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, organ właściwy przekazuje wniosek wraz z dokumentami wojewodzie. Przepis art. 4 ust. 2 ustawy 500+ stanowi natomiast, że świadczenie wychowawcze przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka.
Powyższa regulacja jasno wskazuje na dwa aspekty, które mają kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszego sporu. Pierwszym jest określenie okoliczności, których wystąpienie powoduje, że organ właściwy w sprawie, a więc organ, o którym mowa w art. 10 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 2 ustawy 500+, przekazuje wniosek wraz z dokumentami wojewodzie. Przepis art. 16 ust. 1 ww. ustawy mówi o "przebywaniu" osoby wskazanej w art. 4 ust. 2 tejże ustawy, lub członka jej rodziny "w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego". Wiedzę o fakcie przebywania osoby uprawnionej do świadczeń lub członka jej rodziny w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, organ co do zasady winien powziąć z treści wniosku lub dokumentów do niego dołączonych. Drugą znamienną okolicznością, którą należy wyprowadzić z brzmienia ww. przepisu jest to, że "przekazanie wniosku wraz z dokumentami wojewodzie" czyni wojewodę organem właściwym do dalszego prowadzenia sprawy. Oznacza to, że organ ten posiada kompetencje do podejmowania w sprawie wszelkich czynności procesowych zmierzających do załatwienia owej sprawy, w tym podejmowania czynności mających ustalić, czy w sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia. Tak długo jak organ ten nie dokonana ustaleń wskazujących, że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego nie mają zastosowania, będzie organem właściwym w sprawie i do niego będzie należała kompetencja wydania decyzji w przedmiocie prawa do świadczenia wychowawczego.
Powyższe uwagi, po przeniesieniu na grunt niniejszej sprawy, prowadzą do konstatacji, że Prezydent K. badając treść wniosku M. W. z dnia 1 lipca 2019r. uzyskał informacje, że członek jej rodziny przebywa poza granicami kraju. Wyjaśniając w toku postępowania sytuację rodzinną i dochodową wnioskodawczyni organ dodatkowo potwierdził, że członek jej rodziny - K. W. od dnia 31 maja 2019r. przebywa w N. i jest to kraj jego pracy lub działalności gospodarczej. Okoliczności te wyrażnie wskazują, że członek rodziny osoby ubiegającej się o świadczenie wychowawcze przybywa w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Trafnie zatem argumentuje Prezydent K., że powyższe okoliczności wypełniają dyspozycję art. 16 ust. 1 ustawy 500+, obligując ten organ do przekazania wniosku M. W. Wojewodzie [...], jako organowi właściwemu w sprawie.