Dalej organ wskazał, iż M. W. obecnie zamieszkuje na terenie Gminy Lwówek, bowiem od 8 września 2015 r. przebywa w Stowarzyszeniu Pomocy i Integracji Bezrobotnych Lepsza Przyszłość we W. oraz jest zameldowany na pobyt czasowy pod adresem [...].
W ocenie Wójta Gminy Zielonki to na obszarze miejscowości W. ześrodkowana jest aktywność życiowa M. W., albowiem faktycznie tam przebywa w związku z terapią odwykową oraz po zakończeniu terapii odwykowej chce przebywać w tymże ośrodku do czasu usamodzielnienia, a nadto jest zarejestrowany w tamtejszym Urzędzie Pracy.
Reasumując organ wnoszący o rozstrzygnięcie sporu wskazał, że zamiar przebywania na stałe na terenie gminy Lwówek i jednocześnie przebywanie w tej gminie czyni z niej miejsce zamieszkania M. W. w rozumieniu art. 25 Kodeksu Cywilnego, czego konsekwencją jest, iż to Burmistrza Gminy Lwówek uznać należy, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej za organ właściwy do rozpatrzenia wniosku o pomoc finansową na pokrycie kosztów pobytu w placówce dla bezdomnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sądy administracyjne rozpoznają na mocy art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a."), spory o właściwość oraz spory kompetencyjne. Przez takie spory należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do załatwienia sprawy (spór negatywny). Spór o właściwość może toczyć się między organami jednostek samorządu terytorialnego i samorządowymi kolegiami odwoławczymi (art. 22 § 1 K.p.a.), natomiast spór kompetencyjny - między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej (art. 22 § 2 K.p.a.). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, które nie mają wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość rozstrzyganym przez Naczelny Sąd Administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a. i art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).
W niniejszej sprawie zaistniał negatywny spór o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy Zielonki a Burmistrzem Miasta i Gminy Lwówek, albowiem oba wymienione organy uznały się za niewłaściwe miejscowo do rozpoznania wniosku o przyznanie pomocy finansowej na pokrycie kosztów pobytu M. W. w placówce dla osób bezdomnych. Rozstrzygnięcia wymaga zatem kwestia, który z tych organów jest zobowiązany do rozpoznania wniosku M. W. o przyznanie pomocy finansowej na pokrycie kosztów pobytu w placówce dla osób bezdomnych.
Przystępując do rozpoznania tego sporu zauważyć w tym miejscu trzeba, iż trafnym jest pogląd Wójta Gminy Zielonki wyrażony we wniosku o rozstrzygnięcie sporu, iż skoro M. W. ma możliwość zamieszkania w lokalu przy ul. [...] w Zielonkach gdzie jest zameldowany na pobyt stały (okoliczność ta wprost wynika z informacji pozyskanych od zamieszkującej pod tym adresem matki M. W.), to oznacza to, iż nie jest on osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz.182 ze zm., dalej "u.p.s."). Przepis art. 6 pkt 8 u.p.s. przewiduje bowiem dwa odrębne stany faktyczne pozwalające na uznanie osoby za bezdomną. Pierwszy odnosi się do osoby, która nie mieszka w lokalu mieszkalnym i jednocześnie nie posiada stałego zameldowania, drugi dotyczy osoby niezamieszkującej w lokalu mieszkalnym, posiadającej stałe zameldowanie w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania. W przypadku każdego z tych stanów przewidziane w u.p.s. przesłanki muszą występować kumulatywnie (łącznie). Skoro zaś M. W. posiada stałe zameldowanie w lokalu przy ul. [...] w Zielonkach, w którym jednocześnie ma możliwość zamieszkania, to oznacza, że nie spełnia on zarówno przesłanki nieposiadania stałego zameldowania, jak i przesłanki niemożności zamieszkania pod adresem stałego zameldowania. Inaczej rzecz ujmując choć M. W. może być uznawany za osobę bezdomną w rozumieniu potocznym, to niespełnia kryteriów określonych w definicji legalnej tego pojęcia, akcentującej - poprzez wskazanie na brak możliwości zamieszkiwania pod adresem stałego zameldowania - przymusowy i niezależny od woli danej osoby charakter bezdomności, która nie może być wynikiem swego rodzaju wyboru osoby, która porzuca miejsce zamieszkania, w którym cały czas może jednakże legalnie przebywać.