W realiach niniejszej sprawy istotnym jest, iż jak wykazano juz powyżej lokal w jakim M. W. zamieszkuje we Władysławowie w placówce dla osób bezdomnych nie stanowi lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz, że jak wynika ze zgromadzonych w aktach informacji nie zamierza on tymże lokalu zamieszkiwać na stałe, lecz jedynie przez okres niezbędny do usamodzielnienia się, po czym zamierza miejscowość tą opuścić deklarując chęć powrotu do Londynu.
Miejsce do jakiego M. W. zamierza się udać po zakończeniu pobytu w placówce dla osób bezdomnych, ma przy tym charakter jedynie deklaracji z jego strony, podczas gdy okolicznością obiektywnie zweryfikowaną pozostaje utrzymywanie przez niego miejsca stałego zameldowania w Zielonkach ul. [...] oraz faktyczna możliwość zamieszkania pod tym adresem po opuszczeniu lokalu Stowarzyszenia Pomocy i Integracji Bezrobotnych Lepsza Przyszłość.
Znamiennym jest przy tym, iż zarówno matka M. W., jak i działający z urzędu właściwy organ gminy nie podjęli działań zmierzających do wymeldowania go z urzędu z miejsca stałego zameldowania, które rzekomo miałby trwale opuścić. W takiej sytuacji M. W. spełniałby bowiem przesłanki umożliwiające uznanie go za osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej, co skutkowałoby właściwością miejscową organu miejsca jego ostatniego stałego zameldowania.
Bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, iż M. W. jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy właściwym ze względu na miejsce aktualnego pobytu, albowiem wynika ona wyłącznie z wymogów stawianych osobom, które chcą uzyskać status osoby bezrobotnej i w żadnym razie nie wskazuje na zamiar dalszego zamieszkiwania w miejscowości Władysławowo po opuszczeniu placówki dla osób bezdomnych.
Stąd też uznać należy, iż w specyficznych realiach niniejszej sprawy, gdzie osoba wnioskująca o świadczenie z zakresu pomocy społecznej faktycznie tymczasowo zamieszkuje na terenie Gminy Lwówek, jednak zamieszkanie to nie ma charakteru stałego miejsca zamieszkania, lecz jest pobytem ograniczonym czasowo, a jednocześnie deklaruje zamiar wyprowadzenia się poza granice kraju po zakończeniu tegoż pobytu, za stałe miejsce zamieszkania takiej osoby niezbędne dla ustalenia organu właściwego dla rozpatrzenia jej podania uznać należy miejsce gdzie ma ona faktyczną możliwość trwałego i niegraniczonego czasowo zamieszkiwania, a więc miejscowość Zielonki.
Z powyższych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.