Dnia 16 lipca 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Stasikowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy S. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Wójtem Gminy S. a Burmistrzem J. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku o przyznanie zasiłku stałego postanawia: wskazać Wójta Gminy S. jako organ właściwy w sprawie.
Pismem z 5 lutego 2020 r. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S., działający w imieniu Wójta Gminy S., wniósł o rozstrzygnięcie przez Naczelny Sąd Administracyjny sporu o właściwość między Wójtem Gminy S. a Burmistrzem J., w imieniu którego działa Kierownik MOPS w J. przez wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku A. O. o pomoc finansową w formie zasiłku stałego.
Jak wynika z postępowania przeprowadzonego przez MOPS w J., który przekazał GOPS w S. wniosek A. O., zamieszkałej ul. P., J. w sprawie przyznania zasiłku stałego, ostatnim miejscem zameldowania wnioskodawczyni jest adres M., S. Wnioskodawczyni nie jest osobą bezdomną. Od wielu lat nie przebywa na terenie Gminy S. Z wywiadu środowiskowego wynika, że zanim przeprowadziła się do J. mieszkała w W.i W. Akta sprawy nie wskazują, aby zamierzała wrócić do S. W związku z tym, zdaniem GOPS w S., nie jest on właściwy do załatwienia złożonego przez nią wniosku, co wynika wprost z art. 101 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu, Kierownik MOPS w J. wskazał, że nie kwestionuje, iż wnioskodawczyni przebywa w J. Jednakże nie zamierza zostać na stałe w tej miejscowości. Z rodzinnego wywiadu środowiskowego wynika, że prowadzi ona jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest niepełnosprawna ruchowo w stopniu znacznym i porusza się na wózku inwalidzkim. Wymaga pomocy w załatwianiu spraw urzędowych, prowadzenia gospodarstwa domowego i zaspokajaniu potrzeb bytowych. Nie posiada też środków finansowych, ani stałego dochodu umożliwiającego zaspokojenie najpilniejszych potrzeb życiowych. Pomoc finansową otrzymuje od rodziny. Z uwagi na stan zdrowia wymaga korzystania z opieki lekarskiej w miejscu pobytu. Na terenie Gminy J. przebywa dopiero od września 2019 r. Najmuje budynek, który nie spełnia wymogów budynku mieszkalnego (jest to budynek gospodarczy), niedostosowany do potrzeb osoby niepełnosprawnej. Zdaniem organu, wnioskodawczyni w oświadczeniu dołączonym do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość podała informacje niezgodne z rzeczywistością, które nie mogą stanowić podstaw do przyjęcia zamiaru stałego pobytu na terenie J. W ocenie organu, wnioskodawczyni w sposób niespójny i mało wiarygodny wskazywała na okres swojego zamieszkania w J., twierdząc początkowo, że mieszka tu od ponad 10 lat, podczas gdy z zebranych dokumentów wynika, iż jest zameldowana pod adresem S., M. Wprost od wnioskodawczyni uzyskano informację, że przed 1 września 2019 r. (data zawarcia umowy najmu) przebywała u siostry w W., w W. i w W., a także przez kilka lat poza granicami Polski. W orzeczeniu o niepełnosprawności adres zamieszkiwania podaje: S., M.. Zdaniem organu, kluczowe znaczenie dla wyznaczenia właściwości organu ma stan zdrowia wnioskodawczyni. Nie daje on podstaw do przyjęcia, że pozostanie ona przez dłuższy czas w zajmowanym lokalu, który nie jest dostosowany do potrzeb lokalowych osoby niepełnosprawnej i najpewniej wróci do miejsca swojego zameldowania lub wcześniejszego pobytu. Zdaniem organu, liczba miejscowości, w których w ostatnich latach przebywała wnioskodawczyni może wskazywać, że nie posiada ona miejsca zamieszkania. W takim przypadku właściwa jest gmina ostatniego miejsca zameldowania. Z tych przyczyn, zdaniem organu, wniosek powinien rozpatrzeć GOPS w S. Pobyt wnioskodawczyni w J. ma bowiem charakter wyłącznie czasowy, po jej stronie brak zamiaru stałego pobytu w zajmowanym w tej miejscowości lokalu.