Mając na względzie powyższe organ wniósł o ustalenie, że organem właściwym do rozpatrzenia wniosku jest Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w L. z uwagi na fakt, iż wnioskodawczyni jest osobą bezdomną.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz L., reprezentowany przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, wskazał, że co do zasady właściwość miejscową gminy zobowiązanej do rozpoznania wniosku o udzielenie świadczenia z pomocy społecznej, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.), ustala się według miejsca zamieszkania osoby, ubiegającej się o świadczenie. Według art. 101 ust. 2 tej ustawy, w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały. Natomiast art. 101 ust. 3 przewiduje, że w przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie oraz w przypadkach niecierpiących zwłoki właściwą miejscowo jest gmina miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie. Z uwagi na okoliczności dotyczące wnioskodawczyni, zdaniem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L., ten ostatni przepis winien znaleźć zastosowanie w niniejszej sprawie, bowiem bezsporne jest, że od lipca 2017 r. M. P. przebywa w Ośrodku Interwencji Kryzysowej dla Kobiet i Ich Dzieci Ofiar Przemocy w Rodzinie "[...]" w O. razem ze swoimi dziećmi, które uczęszczają do przedszkola w O. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w O., a także przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w O. zostały jej przyznane świadczenia z działu świadczeń rodzinnych. Stałe zameldowanie w L. przy ul. J. [...] M. P. utraciła w dniu [...] maja 2008 r. Od tego czasu nie mieszka i nie przebywa w miejscu swojego ostatniego zameldowania na pobyt stały. Powyższa sytuacja, w szczególności to, że wnioskodawczyni przebywa na terenie gminy O., uznać należy za przypadek szczególnie uzasadniony, zgodnie z art. 101 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, co oznacza, że właściwość miejscową organów pomocy społecznej ustalać należy z uwzględnieniem art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Zatem, w sytuacji wynikającej z wniosku oraz dołączonego do wniosku wywiadu środowiskowego na uwadze należy mieć to, że okoliczności określające sytuację osobistą wnioskodawczyni powinny zdecydować o tym, że najbardziej efektywną będzie pomoc udzielona przez organ właściwy ze względu na miejsce pobytu M. P.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Właściwość miejscową gminy, zobowiązanej do rozpoznania sprawy dotyczącej świadczenia z pomocy społecznej, zgodnie z treścią art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.), ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. W przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały (art. 101 ust. 2). Stosownie natomiast do art. 6 pkt 8 ww. ustawy z dnia 12 marca 2004 r., za osobę bezdomną należy rozumieć osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy i niezameldowaną na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych, a także osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym i zameldowaną na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania.
Odnosząc ten stan prawny do stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bezspornym jest, że M. P. jest osobą bezdomną. Nie zamieszkuje ona w lokalu mieszkalnym przeznaczonym na pobyt stały w celu zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych oraz nie jest nigdzie zameldowana na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Uczestniczka postępowania przebywa tylko czasowo od lipca 2017 r. w na terenie Ośrodka Interwencji Kryzysowej dla Kobiet i Ich Dzieci - Ofiar Przemocy "[...]" w O.
W świetle powyższych okoliczności, właściwość miejscową gminy należało ustalić na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, tj. według ostatniego miejsca zameldowania osoby ubiegającej się o świadczenie. Skoro ostatnim miejscem zameldowania M. P. był L. - to organem właściwym do rozpoznania jej wniosku o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej jest Burmistrz L.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 4 i art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), orzekł jak w sentencji.