Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy S. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy S. a Burmistrzem Miasta i Gminy T. w przedmiocie organu właściwego do rozpoznania wniosku T. P. o przyznanie zasiłku stałego postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy T. jako organ właściwy w sprawie.
We wniosku z dnia 13 grudnia 2012 r., przekazanym Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Z. , Wójt Gminy S. wystąpił o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość, który zaistniał pomiędzy organem wnioskującym a Burmistrzem Miasta i Gminy T. w sprawie ustalenia prawa do zasiłku stałego na rzecz T. P.
We wniosku wskazano, że pismem z dnia [...] grudnia 21012 r. nr OPS. [...] Ośrodek Pomocy Społecznej w T. przekazał Ośrodkowi Pomocy Społecznej w S. w/w wniosek T. P., zamieszkałego na pobyt czasowy w C. [...], uznając, iż Gmina S. jest właściwa do jego rozpoznania - ze względu na posiadany przez zainteresowanego meldunek na pobyt stały na terenie tej Gminy. Z ustaleń faktycznych wynikało natomiast, że T. P. w dniu [...] lutego 2004 r. został wymeldowany z pobytu stałego w S. a zameldowano go w dniu [...] lutego 2004 r. na pobyt stały w J. [...], w Gminie T.
W związku z powyższym, organ wnioskujący podnosił, że zasady ustalania właściwości miejscowej określa art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a. a ponadto, w sprawach pomocowych doprecyzowuje go art. 101 ust. 1 i 7 ustawy o pomocy społecznej, który stanowi, że w tego rodzaju sprawach, generalnie właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie.
Wnioskodawca podnosił również, że w związku z treścią art. 101 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, Wójt Gminy był organem właściwym do realizowania świadczenia w sytuacji, gdy T. P. przebywał w Domu Pomocy Społecznej w J., ponieważ to Ośrodek Pomocy Społecznej w Gminie S. skierował go do tej placówki, choć formalnie właściwą do realizowania świadczenia była Gmina T. W momencie jednak dokonania przez T. P. rezygnacji z zamieszkiwania w Domu Pomocy Społecznej w J., właściwymi gminami w tej sprawie stały się: Gmina K. (formalnie) i Gmina T. (finansowo).
Odpowiadając na wniosek, Burmistrz Miasta i Gminy T. wnosił o wskazanie - jako właściwego w sprawie - Wójta Gminy S.
W uzasadnieniu swego stanowiska uczestnik postępowania podnosił, że to Gmina S. skierowała T. P. do Domu Pomocy Społecznej w J., gdyż poprzednio zamieszkiwał on na stałe na terenie w/w Gminy.
Wyjaśniono również, że wprawdzie T. P. opuścił - na własne żądanie - Dom Pomocy Społecznej w J., ale nadal należało go traktować jako skierowanego do tej placówki przez Gminę S. Podopieczny nie wystąpił bowiem z pisemnym wnioskiem do Dyrektora placówki o wypisanie go, a jedynie dokonał ustnej rezygnacji z pobytu w niej (pismo Dyrektora DPS w J. z dnia [...] lutego 2013 r.). O powyższym nie została zaś powiadomiona Gmina w S. - jako kierująca ani Sąd Rejonowy w M., ani też Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, czy Ośrodek Pomocy Społecznej w T.
Uczestnik zwracał poza tym uwagę, że obciążanie Gminy T. finansowaniem świadczeń mieszkańca DPS-u, który opuścił tę jednostkę, byłby niezgodne z zasadami współżycia społecznego, gdyż w ten sposób Gmina ta (cyt.) "zostaje niejako "ukarana" za to, iż na swoim terenie posiada Dom Pomocy Społecznej". T. P. - jak wywodził uczestnik postępowania - został wprawdzie zameldowany w Domu Pomocy Społecznej w J. na stałe, to jednak związanie mieszkańca DPS-u z gminą, w której zlokalizowany jest Dom Pomocy Społecznej ma charakter przejściowy. Potwierdzeniem zaś tego faktu, w przedmiotowej sprawie była okoliczność udania się przez T. P. do Wspólnoty BARKA. W rezultacie zatem akcentowano, że miejsce zamieszkania nie musi być zgodne z miejscem zameldowania, gdyż meldunek jest czynnością jedynie techniczną. O zamiarze natomiast stałego pobytu w określonej miejscowości decyduje wola danej osoby.