Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia sprawy dotyczącej skierowania Z. B. do domu pomocy społecznej
Sentencja

-Sygn. akt I OW 4/20 POSTANOWIENIE Dnia 27 kwietnia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) sędzia NSA Tomasz Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta B. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta B. a Wójtem Gminy S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia sprawy dotyczącej skierowania Z. B. do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta Miasta B. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta B., wnioskiem z dnia 23 grudnia 2019 r. wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta B. a Wójtem Gminy S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Z. B. o skierowanie do domu pomocy społecznej i ustalenie, że właściwym w sprawie jest Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w S.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w dniu [...] września 2019 r. do Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. wpłynął wniosek Z. B. o umieszczenie go w Domu Pomocy Społecznej "[...]" w B. Wnioskodawca aktualnie korzysta z całodobowych usług w Domu Seniora "[...]" w B. Przeprowadzony w tej sprawie wywiad środowiskowy wraz z pełną dokumentacją został przesłany zgodnie z właściwością do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S., gdzie wnioskodawca posiadał ostatnie miejsce zameldowania. Dokumenty zostały jednak odesłane z argumentacją, że właściwą Gminą do rozpatrzenia wniosku jest Miasto B. W związku z powyższym pracownik socjalny ponownie udał się do wnioskodawcy celem przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Z uzyskanych informacji wynika, że Z. B. od [...] września 2018 r. korzysta z usług całodobowych w Domu Seniora "[...]" w B. na podstawie umowy cywilnoprawnej z inicjatywy siostry - E. M., która mieszka na terenie Gminy B., gdyż Dom posiadał wolne miejsce. Od [...] 1950 r. do [...] 2019 r. był zameldowany w S. i tam koncentrował swoje życie osobiste. Obecnie nie posiada zameldowania. Swoje rodzinne miasto opuścił z inicjatywy siostry, wyrażając zgodę na korzystanie z usług Domu Seniora "[...]", przy czym cały czas był zameldowany w S. w domu, który po śmierci rodziców stał się własnością siostry. Oświadczył, że nie nosi się z zamiarem stałego pobytu w Gminie B., wyraził chęć pobytu w domu pomocy społecznej na terenie Gminy T.

W świetle dokonanych ustaleń, zdaniem Prezydenta Miasta B., mając na uwadze art. 101 ust. 1, 2 i 3 ustawy o pomocy społecznej, należy uznać, że gminą właściwą do wydania decyzji o skierowaniu Z. B. do domu pomocy społecznej jest gmina ostatniego zameldowania, czyli Gmina S.

W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy S. wniósł o ustalenie, że właściwym organem do rozpatrzenia wniosku o skierowanie do domu pomocy społecznej Z. B. jest Prezydent Miasta B. Jak wskazano, fakt wymeldowania z adresu [...], a także zamieszkiwanie na terenie B. pierwotnie u siostry, a następnie w Domu Seniora "[...]" od 2013 r. przekonuje o braku właściwości Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. Tym bardziej, że z dokumentacji ewidencyjnej wynika, że Z. B. ma swoje centrum życiowe w B.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądy administracyjne rozpoznają, na podstawie art. 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.; dalej: p.p.s.a.), z zastrzeżeniem art. 22 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256; dalej: k.p.a.) - spory o właściwość powstałe pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej. Przez spór kompetencyjny (a także o właściwość) o którym mowa w art. 4 p.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też każdy z nich uważa się za niewłaściwy do jej załatwienia (spór negatywny).

Strona 1/3