Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku J. M. o skierowanie jej matki C. B. do domu pomocy społecznej bez jej zgody
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 20 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku J. M. o skierowanie jej matki C. B. do domu pomocy społecznej bez jej zgody postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 19 lutego 2020 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z up. Prezydenta Miasta [...], zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem [...] przez wskazanie Burmistrza [...] jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku J. M. o skierowanie jej matki C. B. do domu pomocy społecznej bez jej zgody.

Burmistrz [...], w odpowiedzi na powyższy wniosek, w piśmie z 29 maja 2020 r. stwierdził, że nie jest właściwy do rozpoznania wniosku J. M. o skierowanie jej matki C. B. do domu pomocy społecznej bez jej zgody.

Następnie przy piśmie z 20 sierpnia 2020 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z up. Prezydenta Miasta [...], nadesłał akt zgonu C. B.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej "p.p.s.a.") Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość powstałe między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, jeżeli odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami jednostek rządowych.

W przedmiotowej sprawie negatywny spór o właściwość powstał pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem [...], gdyż żaden z nich nie uznał się za organ właściwy do rozpoznania i załatwienia wniosku J. M. o skierowanie jej matki C. B. do domu pomocy społecznej bez jej zgody.

Zwrócić należy uwagę, że z aktu zgonu nadesłanego przy piśmie z 20 sierpnia 2020 r. wynika, że C. B. zmarła [...] sierpnia 2020 r.

Zgodnie z art. 161 § 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe: 1. jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę; 2. w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania; 3. gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 193 p.p.s.a. jeżeli nie ma szczególnych przepisów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym. W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów regulujących postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że przedmiot postępowania administracyjnego, tj. skierowanie do domu pomocy społecznej był ściśle związany z osobą której dotyczył, tj. C. B. Postępowanie o rozstrzygnięcie sporu o właściwość staje się natomiast bezprzedmiotowe, gdy istniejący w chwili wszczęcia postępowania spór o to, kto jest właściwy do załatwienia sprawy administracyjnej przestał istnieć również z tej przyczyny, że wskazanie organu właściwego do załatwienia sprawy nie jest już konieczne z uwagi na fakt, że strona - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - zmarła.

Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 w związku z art. 15 § 2 oraz art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu nie orzeczono, ponieważ Prezydenta Miasta [...] nie cofnął wniosku (por. art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).

Strona 1/1