W niniejszej sprawie strona nie może zostać uznana za osobę bezdomną, bowiem jak wynika z jej oświadczenia z dnia 15 maja 2020 r., opuściła Ośrodek Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w [...].. Jednocześnie w piśmie tym wskazała, iż obecnie mieszka w [...]. przy ul. [...].. Podkreśliła, iż wybrała tę miejscowość ponieważ ma tam blisko rodziców, którzy jej pomagają. Odnosząc powyższe do sytuacji, jaka zachodziła w przedmiotowej sprawie należy wskazać, że aktualnym miejscem zamieszkania zainteresowanej jest miejscowość [...].. W tej miejscowości, koncentrują się obecnie ważne dla niej sprawy życiowe. Tam zamieszkuje z dziećmi i korzysta z pomocy rodziców. Toruń stał się zatem miejscem pobytu oraz ośrodkiem osobistych spraw zainteresowanej, a tym samym miejscem jej zamieszkania w rozumieniu art. 101 ust. 1 u.p.s. w zw. z art. 25 k.c.
Powyższe oznacza, że ani Wójt Gminy [...]. ani Wójt Gminy [...]. nie są właściwi do załatwienia wniosku P.S., gdyż żaden ze wskazanych organów nie jest organem właściwym dla aktualnego miejsca zamieszkania wnioskodawczyni. Podnieść należy, że rozstrzygnięcie sporu o właściwość polega na wskazaniu, który z organów pozostających w sporze jest właściwy do rozpoznania sprawy. Jeżeli więc z wnioskiem występuje jeden z organów pozostających w sporze (art. 22 § 3 pkt. 2 k.p.a.), a żaden z nich nie jest właściwy do rozpoznania sprawy, nie jest możliwe rozpoznanie sporu przez wskazanie jako właściwego innego organu, który nie uczestniczy w tym postępowaniu. Uzasadnia to oddalenie wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.
W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 15 § 2 w zw. z art. 151 oraz 64 § 3 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.