Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do gospodarowania pojazdami oraz finansowania kosztów powstałych z tytułu ich usunięcia z dróg i przechowywania na parkingach strzeżonych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą [...] a Wojewodą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do gospodarowania pojazdami oraz finansowania kosztów powstałych z tytułu ich usunięcia z dróg i przechowywania na parkingach strzeżonych postanawia 1. odmówić [...] Przedsiębiorstwu Komunikacyjnemu [...] Sp. z o.o. w [...] dopuszczenia do udziału w sprawie; 2. odrzucić wniosek; 3. zwrócić Staroście [...] ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od wniosku.

Uzasadnienie strona 1/4

Starosta [...] wnioskiem z dnia [...] grudnia 2017 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego zaistniałego pomiędzy tym organem a Wojewodą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do gospodarowania pojazdami oraz finansowania kosztów powstałych z tytułu ich usunięcia z dróg i przechowywania na parkingach strzeżonych, przez wskazanie Wojewody [...] jako organu właściwego w tych sprawach.

W uzasadnieniu wniosku organ wyjaśnił, że w toku kontroli dokonanej przez Regionalną Izbę Obrachunkową w [...] zobowiązano Starostę [...] do niepodejmowania żadnych kroków związanych z pojazdami, w stosunku do których ustalono, że ich właścicielem jest Skarb Państwa. W toku prowadzonej korespondencji Wojewoda [...] zwrócił do Starosty całość dokumentacji w tej sprawie, dotyczącej pojazdów, które przeszły na własność Skarbu Państwa, uznając, że również w stosunku do tych pojazdów znajduje zastosowanie art. 130a ustawy - Prawo o ruchu drogowym. W obszernym uzasadnieniu Starosta wskazał historię nowelizacji przepisów odnoszących się do tej kwestii, w tym także brzmienie przepisów przejściowych, wskazał na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. akt P 4/06 oraz podniósł, że dopiero obecnie, po nowelizacji Prawa o ruchu drogowym z 2010 r., orzeka się przepadek pojazdów usuniętych z drogi na rzecz powiatu. Nierozwiązane zostało przy tym zagadnienie dotyczące ustalenia spornych kosztów w stosunku do pojazdów zatrzymanych przed dniem 1 stycznia 2002 r., które ustawodawca uznał za porzucone z dniem 1 lipca 2002 r. Z wyjaśnień uzyskanych w Regionalnej Izbie Obrachunkowej w [...] i MSWiA oraz w Ministerstwie Rozwoju i Finansów wynika, że w stosunku do pojazdów, które przeszły na własność Skarbu Państwa znajduje zastosowanie generalna zasada wynikająca z art. 35 ust. 1 pkt 1c ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 2259 ze zm.). Nie znajduje natomiast zastosowania reguła wynikająca z art. 130a Prawa o ruchu drogowym, gdyż przepis ten wszedł w życie już po przejściu własności pojazdów na rzecz Skarbu Państwa. Starosta powołał się też na projekt nowelizacji Prawa o ruchu drogowym, w którym przewiduje się, że przedmiotowe koszty ponosić będzie Skarb Państwa reprezentowany przez właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.

Wojewoda [...] wnosił o wskazanie Starosty [...] jako organu właściwego w przedstawionej sprawie, podnosząc że obowiązujący przepis art. 130a Prawa o ruchu drogowym wyklucza wprost kompetencję wojewody w tego rodzaju sprawach. Powołał się przy tym na wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. akt II SA/Gl 848/14 oraz wskazał, że w sprawach cywilnych toczących się przed Sądem Rejonowym w [...], dotyczących nabycia z mocy ustawy z dniem 1 lipca 2002 r. prawa własności pojazdów usuniętych z dróg publicznych, Starosta [...] występował jako wnioskodawca. Reprezentacja ta nie była kwestionowana w postępowaniu przed sądem powszechnym. Powołał się w tym zakresie na pismo wyjaśniające MSWiA z dnia 17 stycznia 2017 r.

Strona 1/4