Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Iwona Niżnik-Dobosz po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody Śląskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Śląskim a Starostą Gliwickim w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku I. P., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą [...] z/s w Gliwicach o zwrot wydatków za dozór usuniętego pojazdu, którego własność przeszła na Skarb Państwa postanawia: wskazać Starostę Gliwickiego jako organ właściwy w sprawie

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 marca 2016 r. Wojewoda Śląski złożył wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy tym organem, a Starostą Gliwickim, w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku I.P., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą [...] z/s w Gliwicach o zwrot wydatków za dozór usuniętego pojazdu, którego własność przeszła na Skarb Państwa. Wojewoda wniósł o wskazanie Starosty jako organu właściwego oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu wniosku Wojewoda, powołując się m.in., na art. 130a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazał, że organem właściwym w sprawie - w jego ocenie - jest Starosta.

Odpowiadając na wniosek, Starosta Gliwicki wskazał między innymi, iż przedmiotowy pojazd został przejęty na własność Skarbu Państwa w dniu 17 stycznia 2007 r., czyli przed nowelizacją ustawy o ruchu drogowym, a koszty jego przechowywania zostały już częściowo rozliczone przez organ skarbowy, będący uprzednio właściwym w sprawie, co oznacza , że starosta nie ma podstaw do orzekania o zwrocie kosztów wynagrodzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozstrzygania sporu o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz sporu kompetencyjnego między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.

W sprawie powstał spór kompetencyjny pomiędzy Wojewodą Śląskim, a Starostą Gliwickim, o rozpoznanie żądania I.P. o zwrot wydatków za dozór usuniętego pojazdu.

Stosownie do art. 130a ust. 10h ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 10d i 10i cytowanej ustawy. Decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta. Przepis ten został dodany przez art. 1 pkt 10 lit. k ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 152, poz. 1018), zmieniającej z dniem 4 września 2010 r. ustawę - Prawo o ruchu drogowym. W art. 13 ustawa zmieniająca zawiera również regulacje międzyczasowe, dotyczące o kosztów przechowywania pojazdów, które powstały po upływie terminu, o którym mowa w art. 130a ust. 10 ustawy - Prawo o ruchu drogowym w brzmieniu dotychczasowym. Podkreślić należy, że jakkolwiek rozstrzygając tych o kosztach ustawodawca wskazał jedynie ogólnie na Skarb Państwa, bez wymieniania statio fisi, to jednocześnie nie uregulował kwestii organu orzekającego w sposób odmienny, niż wskazany w znowelizowanym art. 130a ust. 10h ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tym przepisem decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta.

Uwzględniając powyższe regulacje stwierdzić należy, że organem właściwym w rozpoznawanej sprawie jest Starosta Gliwicki, bowiem wniosek o przyznanie wynagrodzenia za dozór został złożony 18 marca 2014 r., co oznacza, że postępowanie w sprawie zostało wszczęte po nowelizacji art. 130a ustawy - Prawo o ruchu drogowym i dodania do niego ust. 10h w obowiązującym nadal brzmieniu. Ten zaś przepis wprost wskazuje starostę jako organ właściwy do załatwienia tego rodzaju wniosków.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 w zw. z art. 4 i art. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o kosztach postępowania, ponieważ ani art. 200, ani też art. 203 i 204 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi . nie miały zastosowania w tej sprawie.

Strona 1/1