Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku P.O. o skierowanie do domu pomocy społecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy L. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy L. a Burmistrzem Miasta W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku P.O. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Burmistrza Miasta W. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.

Uzasadnienie strona 1/3

Wójt Gminy L., w imieniu którego działa Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w L., zwrócił się o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Wójtem Gminy L. a Burmistrzem Miasta W. przez wskazanie Burmistrza Miasta W. jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku w sprawie umieszczenia P.O. w domu pomocy społecznej.

Z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że [...] stycznia 2020 r. do MOPS w W. wpłynął wniosek Regionalnego Szpitala Specjalistycznego w G. z [...] stycznia 2020 r. znak: [...] w sprawie skierowania Pani P.O. do domu pomocy społecznej.

Przedmiotowy wniosek przekazany został do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z uwagi na to, że ostatnim miejscem zameldowania ubiegającej się o świadczenie był L., a także powoływanie się przez organ na kwestię bezdomności strony.

Z uzasadnienia wniosku o rozstrzygnięcie sporu wynika, że ubiegająca się o świadczenie przez kilka lat mieszkała wraz z mężem i dziećmi w Holandii. Z rejestru PESEL wynika natomiast, że ostatnim jej miejscem zameldowania na pobyt stały jest miejscowość [...], gm. L. Jednakże, ubiegająca się o świadczenie, jak wynika z oświadczenia jej męża, nie ma możliwości zamieszkania w miejscu zameldowania na pobyt stały, bowiem toczy się sprawa rozwodowa oraz o wymeldowanie. Organ podniósł, że w momencie wszczęcia procedury strona nie była osobą bezdomną, jak wskazuje Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w W., gdyż zamieszkiwała wraz z najbliższą rodziną, tj. matką i siostrą w mieszkaniu w W. przy ul. [...]. Z dokumentacji urzędowej oraz informacji od najbliższej rodziny wynika, że P.O. od [...] lipca 2019 r. do [...] stycznia 2020 r. posiadała adres tymczasowego zameldowania w W. (u siostry A.T.), skąd trafiła do szpitala w G.

Wskazując na powyższe, zdaniem wnioskodawcy, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W., że ubiegająca się o świadczenie jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r., poz.1507 ze zm.).

W odpowiedzi na powyższy wniosek, Burmistrz Miasta W., reprezentowany przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W., uznał za bezprzedmiotowy wniosek złożony przez Wójta Gminy L. W uzasadnieniu podniósł, że sytuacja ubiegającej się o świadczenie, na dzień złożenia odpowiedzi na wniosek ([...] maja 2020 r.), uległa całkowitej zmianie. Strona aktualnie zamieszkuje i jednocześnie jest zameldowana na pobyt tymczasowy u swojej matki M.K. na terenie Gminy W. (ul. [...]). Z oświadczenia ubiegającej się o przyznanie świadczenia wynika ponadto, że jej sytuacja zarówno zdrowotna jak i rodzinna jest bardzo dobra i nie zgłasza potrzeby ewentualnego umieszczenia w domu pomocy społecznej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny).

Strona 1/3