Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej
Sentencja

Dnia 21 października 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Czesława Nowak-Kolczyńska, Sędzia NSA: Iwona Bogucka, Zbigniew Ślusarczyk (spr.), Sędzia NSA:, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza W. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem W. a Prezydentem P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta P. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. działający z upoważnienia Burmistrza W. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem W. a Prezydentem P. poprzez wskazanie tego ostatniego jako właściwego do rozpatrzenia wniosku E. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca tymczasowo przebywa u syna na terenie gminy W., zamiar stałego pobytu wiąże jednak nadal z miejscem swojego stałego zameldowania, tj. z P. Podkreślono, że nie zrezygnował z lekarza rodzinnego w P., jedynie dodatkowo został zarejestrowany do lekarza rodzinnego w W., ponieważ ze względów zdrowotnych musi być pod stałą kontrolą medyczną.

W odpowiedzi na wniosek Prezydent Miasta P. wniósł o wskazanie Burmistrza W. jako właściwego w przedmiotowej sprawie. Zdaniem organu miejscem zamieszkania wnioskodawcy jest wieś K. znajdująca się na terenie gminy W.. Powołano się na oświadczenie syna wnioskodawcy, z którego wynika, że ze względu na zły stan zdrowia ojca zabrał go do siebie, aby zamieszkał wraz z nim i jego rodziną.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej - art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej uważają się za właściwe w sprawie (spór pozytywny), względnie dochodzi między tymi organami do sporu negatywnego, kiedy każdy z nich uważa się za niewłaściwy. Z takim właśnie sporem o właściwość w ujęciu negatywnym mamy do czynienia w niniejszej sprawie, bowiem żaden z organów nie uznaje swojej właściwości w sprawie rozpatrzenia wniosku E. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

Stosownie do art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 2019, poz. 1507 ze zm.) dalej zwanej "u.p.s." decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę mieszkańca domu za jego pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

W myśl art. 101 ust. 1 cytowanej ustawy właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie, przy czym ustawa nie definiuje pojęcia "miejsce zamieszkania", co oznacza, że należy je rozumieć zgodnie z ogólną definicją tego terminu, zawartą w przepisach Kodeksu cywilnego, który w art. 25 stanowi, że miejscem zamieszkania osoby jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. O miejscu zamieszkania w świetle wskazanego wyżej przepisu decydują zatem dwa czynniki, które muszą wystąpić łącznie: zewnętrzny, czyli fakt przebywania i wewnętrzny, czyli zamiar stałego pobytu, przy czym ustalenie tego zamiaru powinno być oparte o kryteria zobiektywizowane.

Strona 1/2