Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w N. S. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w N. S. a Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie pokrycia kosztów pobytu K. P. w schronisku prowadzonym przez N. Towarzystwo Pomocy [...] w N. S. postanawia odrzucić wniosek.
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w N. S. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, jaki powstał między nim a Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej we W. w sprawie pokrycia kosztów pobytu K. P. w schronisku prowadzonym przez N. Towarzystwo Pomocy [...] w N. S.
W uzasadnieniu wniosku podano, że pismem z dnia 2 stycznia 2008 r. K. P., zameldowany we W. przy ul. [...], zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. o pokrycie kosztów jego pobytu w Schronisku [...] w N. S. przy ul. [...]. Następnie Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w N. S. wniosek K. P. wraz załączoną dokumentacją przesłał do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., jako właściwego ze względu na miejsce stałego zameldowania wnioskodawcy.
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w N. S. stwierdził, że w odniesieniu do osoby wnioskodawcy zastosował art. 101 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.), w myśl którego w przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie, w sprawach niecierpiących zwłoki oraz w sprawach cudzoziemców, którym udzielono zgody na pobyt tolerowany, właściwą miejscowo jest gmina miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie. Wyjaśnił, że - w jego ocenie - zachodził tego rodzaju przypadek, bowiem był to okres zimowy, a wnioskodawca przebywał na terenie Miasta N. S. i był osobą bezdomną.
Z tego względu udzielono K. P. pomocy i skierowano go do schroniska dla bezdomnych na okres od 3 stycznia 2008 r. do 11 marca 2008 r. Jednocześnie w oparciu o art. 101 ust. 7 powołanej ustawy kosztami pobytu w schronisku obciążono MOPS we W., przesyłając na jego adres noty księgowe.
W dalszej części uzasadnienia wniosku podano, że MOPS we W. uznał się za niewłaściwy i przy pismach z dnia 16 stycznia 2008 r. i 27 marca 2008 r. zwrócił całość dokumentacji wraz notami, podnosząc, że interesy osobiste i majątkowe K. P. koncentrują się w N. S., czego dowodem jest fakt jego zarejestrowania w Urzędzie Pracy w N. S., jako bezrobotnego bez prawa do zasiłku, a także okoliczność jego zameldowania na pobyt czasowy w schronisku dla bezdomnych oraz zamieszkiwanie w N. S., w rozumieniu art. 25 Kodeksu cywilnego.
MOPS w N. S. nie zgodził się z tak sformułowanymi argumentami, stwierdzając, że kwestia zarejestrowania wnioskodawcy w Urzędzie Pracy w N. S. była jednym z warunków, od których spełnienia Ośrodek, w ramach pracy socjalnej, uzależnił udzielenie K. P. pomocy. Natomiast fakt zameldowania czasowego w schronisku dla bezdomnych stanowił realizację obowiązku przewidzianego w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.), a sam pobyt w schronisku trudno uznać za miejsce zamieszkania. Z kolei, w odniesieniu do kwestii określenia miejsca zamieszkania wnioskodawcy w oparciu o art. 25 Kodeksu cywilnego MOPS w N. S. uznał ustalenie dokonane przez MOPS we W. za nieuprawnione, wskazując, że do uznania, czy osoba zamieszkuje w danej miejscowości nie wystarczy złożone przez nią oświadczenie woli, ale także fizyczne przebywanie we wskazanym miejscu.