Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej pisma A. Z. z dnia 11 lutego 2014 r. w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o zwolnieniu ze służby postanawia: odmówić wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania pisma A.Z. z dnia 11 lutego 2014 r.
Prawomocnym wyrokiem z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 1105/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę A.Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o zwolnieniu ze służby.
Pismem z dnia 11 lutego 2014 r. A. Z. wniósł o wyłączenie wszystkich sędziów i referendarzy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie od rozpoznania sprawy o sygn. akt II SA/Ol 1105/12.
Pismo z dnia 11 lutego 2014 r. wraz z aktami sprawy zostało przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 26 marca 2014 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Pismo z dnia 11 lutego 2014 r., w którym strona wnosi o wyłączenie wszystkich sędziów i referendarzy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów, o którym mowa w art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej w skróci, jako: "P.p.s.a.".
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 P.p.s.a.) wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Dotyczy to również referendarzy sądowych (art. 24 § 1 P.p.s.a.).
Z akt sprawy wynika, że prawomocnym wyrokiem z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 1105/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o zwolnieniu ze służby.
Skarga kasacyjna od tego postanowienia nie została wniesiona. Postępowanie w tej sprawie zostało zakończone.
Wniosek o wyłączenie sędziego wnosi się w toku postępowania, ma on bowiem zagwarantować stronie rozpoznanie sprawy przez bezstronny sąd. Żądanie wnioskodawcy zawarte w piśmie z 11 lutego 2014 r. - złożone po zakończeniu postępowania sądowego - nie zmierza zatem do rozpoznania sprawy przez bezstronny sąd, tj. w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Dotyczy to również referendarzy sądowych.
Tym samym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pismo z 11 lutego 2014 r. nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów i referendarzy sądowych, o którym mowa w art. 19 P.p.s.a., a więc nie wymaga rozpoznania. Oznacza to, że z uwagi na brak wniosku o wyłączenie, nie ma podstaw do wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania takiego żądania, na podstawie art. 22 § 3 P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.