Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P., Rejon Dystrybucji D. w przedmiocie uzgodnienia lokalizacji przyłącza kablowego 0,4 kV w pasie drogowym na działce o numerze ewidencyjnym gruntu [...] w miejscowości R.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Monika Nowicka (spr.), Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w S. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad a Burmistrzem Miasta i Gminy M. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P., Rejon Dystrybucji D. w przedmiocie uzgodnienia lokalizacji przyłącza kablowego 0,4 kV w pasie drogowym na działce o numerze ewidencyjnym gruntu [...] w miejscowości R. postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy M. jako organ właściwy do rozpatrzenia wniosku.

Uzasadnienie strona 1/5

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad - Oddział w S. wnioskiem z dnia 5 maja 2011 r. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego powstałego pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta i Gminy M. w sprawie rozpoznania wniosku E. Spółka z o.o. z siedzibą w P. o wydanie decyzji przedmiocie uzgodnienia lokalizacji przyłącza kablowego 0,4 kV w pasie drogowym na działce o numerze ewidencyjnym [...] w miejscowości R., w obrębie dawnej drogi krajowej nr [...] - wnosząc o wskazanie Burmistrza Miasta i Gminy M. jako organu właściwego w sprawie.

W uzasadnieniu wniosku wyjaśniono, że postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy M. przekazał powyższy wniosek E. Spółka z o.o. z siedzibą w P. do rozpoznania Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad podnosząc, że zarządcą drogi publicznej, której dotyczył w/w wniosek, jest nadal Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad - Oddział w S., a tym samym organ ten jest właściwym do wydania decyzji w sprawie.

Akcentowano, że nie został wygaszony trwały zarząd gruntami w obrębie byłej drogi nr [...] a nadto droga ta umieszczona jest w zarządzeniu nr 22 z dnia 24 kwietnia 2004 r. Ministra Infrastruktury w sprawie określenia wykazu dróg o znaczeniu obronnym.

Z powyższym stanowiskiem wnioskodawca się nie zgadzał i podkreślał, iż pojęcia "zarządca drogi" oraz "trwały zarząd gruntami" odnoszą się do zupełnie innych instytucji, z których pierwsza związana jest z funkcją administracyjną w stosunku do dróg publicznych i regulowana jest przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych a także przepisami do niej wykonawczymi, natomiast druga - określa formę tytułu prawego do gruntu i podlega regulacji zawartej w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Sam fakt posiadania tytułu prawnego do gruntu, zajętego pod drogę, w postaci trwałego zarządu nie musiał przy tym - zdaniem Generalnego Dyrektora - oznaczać, że zarządcą tej drogi jest ta jednostka. O pełnieniu funkcji zarządu drogi decyduje bowiem kategoria drogi a nie tytuł prawny do gruntu.

Podkreślono też, że zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych, w wersji obowiązującej od dnia 8 lutego 2007 r. odcinek drogi zastąpiony nowo wybudowanym odcinkiem drogi, z chwilą oddania go do użytkowania zostaje pozbawiony dotychczasowej kategorii i zostaje zaliczony do kategorii drogi gminnej. Przepis ten nie zawiera żadnych wyłączeń ani ograniczeń. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 2 pkt 4 ustawy o drogach publicznych, zarządcą dróg gminnych jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) a zatem Burmistrz Miasta i Gminy M. - z mocy prawa (bez konieczności dokonywania jakichkolwiek czynności faktycznych czy prawnych) - z dniem 22 października 2010 r. stał się zarządcą drogi gminnej na odcinku dawnej drogi krajowej nr [...] w km 146+169 do km 149+148, zaś z dniem 30 grudnia 2010 r. - od km 149+148 do 150+273 oraz od km 152+495 do km 155+022.

Na potwierdzenie słuszności powyższego stanowiska wnioskodawca przywołał również pogląd wyrażony przez Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 6 września 2005 r. (sygn. akt K 46/2004), w którym orzeczono o zgodności art. 10 ust. 5 ustawy o drogach publicznych z art. 167 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Strona 1/5