Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. G. o przyznanie zasiłku okresowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) sędzia NSA Tamara Dziełakowska sędzia del. WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta i Gminy Wiślica o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta i Gminy Wiślica a Burmistrzem Tarczyna w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. G. o przyznanie zasiłku okresowego postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy Wiślica jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z 21 marca 2019 r. Burmistrz Miasta i Gminy W. wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Burmistrzem T. w sprawie rozpoznania wniosku M. G. (dalej także wnioskodawca) o przyznanie zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu wskazał, że pismem z 8 marca 2019 r. Burmistrz T. uznał się za organ niewłaściwy w sprawie rozpoznania ww. wniosku M. G. i przekazał sprawę Burmistrzowi Miasta i Gminy W. wg właściwości miejscowej na podstawie art. 65 k.p.a. Burmistrz Miasta i Gminy W. ustalił, że wnioskodawca obecnie przebywa w Schronisku dla Osób Bezdomnych w G. (T.), od lat nie przebywa na terenie Gminy W., jego centrum życiowe nie jest związane z tą miejscowością. Burmistrz Miasta i Gminy W. wskazał także, że wniosek M. G. o przyznanie schronienia w ww. Schronisku został przez Kierownika MOPS w W. załatwiony odmownie, bowiem wnioskodawca nie jest osobą bezdomną i jest zameldowany w miejscowości G. na terenie Gminy W., gdzie ma też możliwość zamieszkania. Burmistrz Miasta i Gminy W. powołał się na art. 25 Kodeksu cywilnego, wskazując, że miejscem pobytu wnioskodawcy jest Gmina T., tam bowiem realizuje on podstawowe czynności życiowe. W związku z powyższym organ wniósł o wskazanie Burmistrza T. jako organu właściwego do rozpatrzenia wniosku M. G. o przyznanie zasiłku okresowego.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Burmistrz T. wniósł o wskazanie Burmistrza Miasta i Gminy W. jako organu właściwego w sprawie. Podniósł, że M. G. przebywa w schronisku dla osób bezdomnych, które w myśl przepisów prawa nie stanowi lokalu mieszkalnego, nadto nie wykazuje on żadnych chęci pozostania na terenie Gminy T..

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 15 § 1 pkt 4 w zw. z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), "p.p.s.a.", Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Spór o właściwość ma miejsce wtedy, gdy rozbieżność poglądów co do zakresu działania organów administracji publicznej zachodzi w odniesieniu do rozpoznania i rozstrzygnięcia tej samej sprawy, którą zajmują się dwa organy administracji publicznej (spór pozytywny) lub której organy administracji publicznej odmawiają przyjęcia do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, powołując się na brak podstaw do ustalenia swej właściwości (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, które nie mają wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 k.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie spór, jaki zaistniał pomiędzy Burmistrzem Miasta i Gminy W. a Burmistrzem T., jest sporem negatywnym, gdyż żaden z tych organów nie uznaje się za właściwy do rozpoznania wniosku M. G. o przyznanie zasiłku okresowego.

Strona 1/2