Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędziowie NSA Marek Stojanowski, Roman Ciąglewicz (spr.), Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 3 października 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Ś. a Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Ś. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. M. o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej postanowił: wskazać Ośrodek Pomocy Społecznej w Ś. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku M. M. o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej.
UZASADNIENIE.
Pismem z dnia [...] M. M. zwróciła się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. o skierowanie jej do Domu Pomocy Społecznej. Wskazała adres do korespondencji: Ś., ulica [...].
Postanowieniem z dnia [...], nr [...], Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś., na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., przekazał pismo M. M. do Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. Ustalił, że miejscem zamieszkania M. M. jest Ś. Wskazał, że zgodnie z art. 59 ust.1 i art. 61 ust.2 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej, decyzję o skierowaniu do Domu Pomocy Społecznej oraz ustalającą opłatę za pobyt wydaje właściwy organ. Właściwym organem jest organ właściwy terytorialnie dla osoby kierowanej do Domu Pomocy Społecznej. Na podstawie art. 101 ust.1 ustawy o pomocy społecznej, właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie, a zgodnie z art. 101 ust.6 ustawy, dla mieszkańca domu właściwa jest gmina, która go skierowała do Domu Pomocy Społecznej. Właściwym w sprawie jest więc Ośrodek Pomocy Społecznej w Ś..
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pismo, określając je jako zażalenie na postanowienie Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. z dnia [...], nr [...], i wnosząc o rozstrzygnięcie sporu o właściwość miejscową. Kierownik wywodził, że M. M. zameldowana jest na stałe w N., gmina Ś.. W Ś. zameldowana jest na pobyt czasowy do [...]. Mieszka w wynajętym mieszkaniu z synem, który obecnie nie przebywa w mieszkaniu i nie opiekuje się matką. Umowa najmu lokalu wygasa [...]. M. M. jest osobą niepełnosprawną, przyznano jej usługi opiekuńcze. Zwrotu kosztów usług dokonuje Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Ś., który uznał swoją właściwość miejscową.
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt IV SA/Po 132/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd powołał się na przepisy art. 15 § 1 pkt 4 oraz art. 59 § 1 P.p.s.a.
W odpowiedzi na wniosek Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. przyznał, że Ośrodek Pomocy Społecznej w Ś. od [...] refunduje co miesiąc koszt usług opiekuńczych świadczonych na rzecz M. M.. Jednocześnie zauważył, że od pięciu lat mieszka ona w Ś.. Stan taki trwa także w [...] 2008 r. Wobec wątpliwości, który Ośrodek powinien zająć się sprawą, Kierownik wniósł także o rozstrzygnięcie sporu i wskazanie organu właściwego do rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sądy administracyjne rozpoznają, na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), spory o właściwość oraz spory kompetencyjne. Przez takie spory należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do załatwienia sprawy (spór negatywny). Spór o właściwość może toczyć się między organami jednostek samorządu terytorialnego i samorządowymi kolegiami odwoławczymi (art. 22 § 1 K.p.a.), natomiast spór kompetencyjny między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej (art. 22 § 2 K.p.a.). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, niemającymi wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).