Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy D. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy D. a Burmistrzem A. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. S. o przyznanie pomocy finansowej oraz pokrycie kosztów dożywiania dziecka w szkole postanawia: wskazać Burmistrza A. jako organ właściwy w sprawie.
Wójt Gminy D. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość jaki zaistniał pomiędzy organem wnioskującym a Burmistrzem A. w sprawie z wniosku E. S. o przyznanie pomocy finansowej oraz pokrycie kosztów dożywiania dziecka w szkole, poprzez wskazanie Burmistrza A. jako organu właściwego w sprawie.
W uzasadnieniu wskazywał, że w dniu 30 grudnia 2015 r. do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. wpłynęło zawiadomienie z Ośrodka Pomocy Społecznej w A. wraz z kompletem dokumentów o przekazaniu wniosku E. S. o przyznanie ww. pomocy finansowej. Zdaniem organu wnioskującego, nie jest on jednak właściwy do rozpoznania przedmiotowego wniosku. E. S. mieszka obecnie na terenie A., wiążąc z tym miastem swoją przyszłość i koncentrując w nim swoje sprawy życiowe. To miasto jest również centrum życiowym dla jej dwojga małoletnich dzieci, które w A. uczęszczają do szkoły i wraz z matką są nim czasowo zameldowane.
W związku z powyższym, organ wnioskujący twierdził, że - zgodnie z art. 25 k.c. - miejscem zamieszkania wnioskodawczyni był A., co determinowało właściwość organu do rozpoznania niniejszej sprawy (art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r o pomocy społecznej - t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 163 ze zm.). Powyższego nie zmieniał fakt, iż E. S. była na terenie Gminy D. zameldowana na stałe oraz, iż ze złożonego przez nią oświadczenia wynikało, iż nie mogła sprecyzować czasookresu przebywania na terenie A.
Wójt Gminy D. podkreślał w tym miejscu, że wyrażenie zamiaru stałego pobytu nie jest czynnością prawną, a tym samym nie wymaga złożenia stosownego oświadczenia woli. Wystarczy, że zamiar taki wynika z zachowania danej osoby, polegający na ześrodkowaniu jej czynności życiowych w danej miejscowości. Samo zameldowanie nie dowodzi bowiem zamieszkiwania w danej miejscowości. Skoro zatem E. S. w dniu [...] lipca 2015 r. wyprowadziła się do A. wraz z dwójką dzieci, które od dnia [...] września 2015 r. uczęszczały w tym mieście do szkoły, to powyższe uzasadniało przyjęcie właściwości miejscowej Burmistrza tego miasta do rozpoznania opisanego na wstępie wniosku.
Odpowiadając na wniosek, uczestniczący w postępowaniu Burmistrz A. wnosił o wskazanie Wójta Gminy D., jako organu właściwego w sprawie.
W uzasadnieniu stanowiska podnosił, że w dniu [...] grudnia 2015 r. E. S. złożyła podanie o przyznanie pomocy finansowej na: węgiel, odzież, żywność, środki czystości i pomoce dydaktyczne dla dzieci. W toku przeprowadzonego w dniu [...] grudnia 2015 r. wywiadu środowiskowego wnioskodawczyni wystąpiła również o pomoc finansową na częściowy zakup: opału, odzieży, żywności i środków czystości a jednocześnie zrezygnowała z ubiegania się o pomoc w formie pomocy dydaktycznych dla dzieci, ponieważ złożyła wniosek o przyznanie stypendium szkolnego. Ponadto poprosiła o przyznanie obiadów dla syna w szkole podstawowej, do której obecnie uczęszcza a następnie zrezygnowała z ubiegania się o obiady dla córki ponieważ, jak twierdziła, dziecko nie chciało w szkole stołować się.