Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie NSA Anna Łukaszewska- Macioch Grażyna Radzicka Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 22 października 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody Ś. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wojewodą Ś. a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A. W. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] znak: [...], w części orzekającej o oddaniu w użytkowanie na rzecz Spółdzielni [...] "[...]" w K., terenu położonego w K., oznaczonego numerem działki [...] postanawia: oddalić wniosek.
Decyzją z dnia 15 stycznia 1973r. znak: Z.G.T-621/2/73, na podstawie § 4 ust. 1 i § 13 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1962 r. w sprawie przekazywania terenów w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1963r., Nr 3) oraz art. 8 ust. 1 i 9 art. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1969r. Nr 22 poz. 159, ze zm.), Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w K. orzekło o wygaśnięciu użytkowania terenu o pow. [...] m2 oznaczonego numerem działki [...], dotychczas użytkowanego przez [...] w K. oraz orzekło o przekazaniu tego terenu Spółdzielni [...] "[...]" w K.
Wnioskiem z dnia [...] do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zwrócił się A. W. wnosząc o stwierdzenie nieważności wskazanej wyżej decyzji w części orzekającej o oddaniu w użytkowanie na rzecz Spółdzielni [...] "[...]" w K. terenu położonego w K., oznaczonego numerem działki [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postanowieniem z dnia [...], znak: [...] stwierdziło swoją niewłaściwość do prowadzenia tego postępowania i przekazało sprawę do Wojewody Ś., wskazując, że art. 9a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) jest przepisem "szczególnym", o jakim mowa w art. 17 pkt 1 K.p.a., co daje wojewodom status "organu wyższego stopnia" w stosunku do starostów wydających decyzje dotyczące nieruchomości Skarbu Państwa, a tym samym daje im kompetencje do stwierdzania nieważności tych decyzji (art. 157 § 1 K.p.a.), a także decyzji zniesionych terenowych organów administracji państwowej, których zadania z zakresu administracji rządowej przejęli kierownicy urzędów rejonowych, a następnie starostowie. W związku z tym, że przedmiotem kwestionowanej decyzji było zagadnienie obrotu mieniem Skarbu Państwa, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. uznało, że nie jest właściwym do rozpatrzenia w trybie nadzoru sprawy dotyczącej prawidłowości tej decyzji, skoro nadzór nad gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa sprawuje wojewoda.
Wojewoda Ś. złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. i ustalenie, który z nich jest właściwy jako organ wyższego stopnia do rozpatrzenia wniosku A. W. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w K. z dnia [...], znak: [...], w części orzekającej o oddaniu w użytkowanie na rzecz Spółdzielni [...] "[...]" w K. terenu położonego w K., oznaczonego numerem działki [...].
W uzasadnieniu swojego wniosku Wojewoda Ś. wskazał, że decyzja Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] była wydana na podstawie § 4 ust. 1 i § 13 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1962 r. w sprawie przekazywania terenów w miastach i osiedlach oraz art. 8 ust. 1 i 9 art. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach, które to rozporządzenie obowiązywało do dnia 28 stycznia 1969 r., natomiast ustawa z dnia 14 lipca 1961 r. uchylona art. 100 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U Nr 22, poz. 99) obowiązywała do dnia 31 lipca 1985r. i przejęła między innymi regulacje związane z oddawaniem w użytkowanie organizacjom społecznym gruntów państwowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej lub wykonywania innych zadań ustawowych albo statutowych. Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 1985r. w brzmieniu od chwili wejścia jej w życie tj. 1 sierpnia 1985r. do dnia 9 kwietnia 1991 r., prawo użytkowania powstawało na podstawie decyzji terenowego organu administracji państwowej, zaś szczegóły regulujące te kwestie zapisane zostały w rozdziale 4 tej ustawy "Zarząd oraz użytkowanie nieruchomości państwowych".