Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie NSA Anna Łukaszewska- Macioch Grażyna Radzicka (spr.) Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 22 października 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Dyrektorem Ośrodka Pomocy Społecznej Dzielnicy [...] [...] W. Filia [...] a Kierownikiem Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Szpitala [...] w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej dla K. S. postanawia: wskazać Wójta Gminy Z. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku Szpitala [...], o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, finansowanych ze środków publicznych udzielonych K. S.
Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość miejscową przez ustalenie, że właściwym do rozpoznania wniosku Szpitala [...] w W. o wydanie decyzji w sprawie przyznania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - K. S. - jest Prezydent Miasta W. lub działający w jego imieniu Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej Dzielnicy [...] W..
W uzasadnieniu wniosku stwierdzono co następuje:
Postanowieniem z dnia [...] (znak: [...]) Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej Dzielnicy [...] W. stwierdził brak właściwości do załatwienia sprawy z wniosku Szpitala [...] o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej dla K. S. i przekazał ten wniosek Wójtowi Gminy Z. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo do wypłaty świadczenia jest gmina ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały. Ponieważ K. S. ostatnie miejsce zameldowania na pobyt stały miał w miejscowości Z., stąd sprawę przekazano Wójtowi Gminy Z. do załatwienia zgodnie z kompetencją.
Zdaniem wnioskodawcy wbrew argumentacji zamieszczonej w powyższym postanowieniu, art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej nie ma w niniejszej sprawie zastosowania, a o tym jaki organ jest właściwy miejscowo do wydania decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej rozstrzyga art. 54 ust. 1 i ust. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 ze zm.).
Zgodnie z tymi przepisami decyzję potwierdzającą prawo do świadczeń z opieki zdrowotnej wydaje wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, który może upoważnić do wydania tej decyzji w jego imieniu kierownika ośrodka pomocy społecznej. Przepis ten nie zawiera odesłania do art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, jak również nie wyłącza jego stosowania do osób bezdomnych. Z tych powodów należy uznać, ze właściwość miejscową organu uprawnionego do wydania decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń z opieki zdrowotnej wyznacza miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy. Zgodnie zaś z art. 25 kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Dla przyjęcia zamieszkiwania danej osoby w określonej miejscowości konieczne jest ustalenie łącznego występowania dwóch przesłanek, tj. faktycznego przebywania w danej miejscowości i zamiaru stałego pobytu. Tę ostatnią przesłankę ustala się przy tym w sposób zobiektywizowany. Zdaniem wnioskodawcy z informacji wynika, że K. S. jest osobą bezdomną, od kilku lat przebywa w W. i utrzymuje się z pracy dorywczej. Natomiast z miejscowością Z. nie łączą go żadne związki, bowiem [...] 2001 r. został z niej wymeldowany. Zainteresowany nie ma w Z. zarówno mieszkania jak i rodziny, z którą utrzymywałby kontakty.