Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M.K. o przyznanie pomocy w formie zasiłku okresowego oraz o objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2019 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta i Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M.K. o przyznanie pomocy w formie zasiłku okresowego oraz o objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy [...] jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 16 kwietnia 2019 r. Prezydent Miasta [...] wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta i Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M.K. o przyznanie pomocy w formie zasiłku okresowego oraz o objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że M.K. przebywając w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w [...], pismem z dnia [...] marca 2019 r., zwrócił się z prośbą o przyznanie świadczenia w formie zasiłku okresowego oraz objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym.

Przedmiotowy wniosek wraz ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją został przesłany zgodnie z właściwością ostatniego miejsca zameldowania M.K. do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...].

W dniu [...] marca 2019 r. Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] przesłał dokumentację dotyczącą M.K. do Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]. Wskazał, że wnioskodawca od 2011 r. nie przebywa na terenie gminy [...], aktualnie zaś znajduje się w SPZOZ Państwowym Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w [...]. Jak wynika z danych osobowych z rejestru mieszkańców Urzędu Miasta i Gminy [...], M.K. zameldowany był w [...] ([...]) od dnia [...] maja 1964 r. do dnia [...] listopada 2011 r. Ponadto nie korzystał z żadnych form pomocy w tamtejszym ośrodku pomocy społecznej, zaś budynek, w którym ostatnio zamieszkiwał, został przez jego rodziców sprzedany. Aktualnie nie jest znane miejsce pobytu ani M.K., ani jego rodziców.

Ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji wynika, że wnioskodawca jest osobą bezdomną, nie posiada żadnego źródła dochodu. Od dnia [...] października 2018 r. przebywa w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w [...] na oddziale rehabilitacji psychiatrycznej. Przed hospitalizacją przebywał i pracował w [...], brak jest jednak jakiejkolwiek dokumentacji z tego okresu. Po raz pierwszy do szpitala w [...] przyjechał w 2016 r. i z uwagi na uzyskanie tam zadowalającej go pomocy, przy ponownym wystąpieniu zaburzeń, zdecydował się na podjęcie leczenia w tej samej placówce.

We wniosku z dnia [...] kwietnia 2019 r. Prezydent Miasta [...] wniósł o ustalenie, że organem właściwym w niniejszej sprawie jest Burmistrz Miasta i Gminy [...]. W ocenie organu, właściwość miejscową, z uwagi na brak przypadku szczególnie uzasadnionego, należy ustalić na podstawie art. 101 ust. 2 u.p.s., bowiem w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały. Bezsporne jest, że ostatnim miejscem zameldowania wnioskodawcy była Gmina [...], w związku z czym organem właściwym do rozpoznania wniosku M.K. jest Burmistrz Miasta i Gminy [...].

Nie wniesiono odpowiedzi na powyższy wniosek.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny).

Strona 1/3