Dnia 23 czerwca 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Stasikowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta P. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Prezydentem Miasta P. a Burmistrzem Miasta W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. T. o udzielenie pomocy w formie finansowej na potrzeby socjalno-bytowe postanawia: wskazać Burmistrza Miasta W. jako organ właściwy w sprawie.
Wnioskiem z dnia 10 stycznia 2020 r. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta P. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. wniósł o rozstrzygnięcie przez Naczelny Sąd Administracyjny sporu o właściwość między Prezydentem Miasta P. a Burmistrzem Miasta W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku M. T. z 14 listopada 2019 r. o udzielenie pomocy na potrzeby socjalno-bytowe.
We wniosku o rozstrzygnięcie sporu Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy w P. stwierdził, że w związku ze złożeniem przez M. T. (dalej wnioskodawczyni) w dniu 14 listopada 2019 r. do Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. wniosku o udzielenie pomocy na potrzeby socjalno - bytowe, w dniu 28 listopada 2019 r. pracownik ośrodka przeprowadził z nią wywiad środowiskowy w miejscu jej pobytu w hostelu readaptacyjnym "[..]". Ustalił, że jest mieszkanką P., a jej pobyt w W. ma charakter czasowy. Z tego względu na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. przekazał wniosek celem jego rozpatrzenia do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P.
Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. wezwał wnioskodawczynię do złożenia wyjaśnień dotyczących centrum jej życiowych interesów. W odpowiedzi wnioskodawczyni oświadczyła, że na terenie Gminy Miasto P. nie posiada nieruchomości, ani nie wynajmuje lokalu. Jest zameldowana pod adresem domu rodzinnego przy ul. P. w P., w którym zamieszkują jej rodzice. Po zakończeniu pobytu w hostelu zamierza pozostać na terenie Gminy W. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. stwierdził, że zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j.: Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 - dalej u.p.s.) właściwość miejscową organów pomocy społecznej ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie z pomocy społecznej. Za miejsce zamieszkania należy uznać miejscowość, w której koncentruje się aktywność społeczna i zawodowa wnioskodawcy. Jak wynika z wywiadu środowiskowego i oświadczeń wnioskodawczyni jej centrum życiowym jest Gmina W. Na terenie tej Gminy podjęła ona zatrudnienie, tam chodzą do szkoły jej dzieci i według jej oświadczeń posiada tam miejsce zamieszkania. W związku z tym organ uznał, że Gmina W. w sposób bardziej efektywny realizować będzie ustawowe zadania pomocy społecznej niż gmina ostatniego miejsca zameldowania wnioskodawczyni, tj. Gmina Miasto P.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu Kierownik Zespołu ds. Pomocy Środowiskowej Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. stwierdził, że w sprawach pomocy społecznej właściwość miejscową gminy ustala się według miejsce zamieszkania strony, przy czym ustawa o pomocy społecznej przewiduje odrębną regulację w stosunku do osoby bezdomnej. W przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały. W związku z tym, że przebywanie w hostelu readaptacyjnym "[..]" nie jest zamieszkiwaniem w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkalnym zasobie gminy, zaś zgodnie z oświadczeniem wnioskodawczyni jest ona zameldowana w domu rodzinnym w P., jednak z powodu trudnych warunków mieszkaniowych nie ma możliwości zamieszkiwania tam, stwierdzić należało, że wnioskodawczyni jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 u.p.s. Skutkiem powyższego powinno być przyjęcie, że gminą właściwą miejscowo do rozpatrzenia jej wniosku jest gmina ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały, a więc Gmina P.