Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie NSA Monika Nowicka del.WSA Bożena Popowska Protokolant specjalista Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta J. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta J. a Burmistrzem Gminy i Miasta C. w przedmiocie rozpoznania wniosku H. W. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Burmistrza Gminy i Miasta C. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku .
Do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu [...] maja 2011 r. wpłynął wniosek Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w J., działającego w imieniu Prezydenta Miasta J. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy wnioskującym organem a Burmistrzem Gminy i Miasta C. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku H. W. o skierowanie do domu pomocy społecznej.
Powyższy wniosek został złożony w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Zastępca Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w C. postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2011 r., wydanym na podstawie art. 65 § 1 k.p.a., oraz art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 ze zm.) przekazał według właściwości sprawę H. W. do rozpatrzenia przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w J. W uzasadnieniu postanowienia organ podał, że z zebranych w sprawie informacji wynika, że H. W. zameldowana jest na pobyt stały w J. przy ul. [...]. W mieszkaniu przy ul. [...] w C. strona przebywa czasowo, co zdaniem organu, wyłącza właściwość Burmistrza Gminy i Miasta C. w tej sprawie.
Prezydent Miasta J. nie podzielił tego stanowiska. Wskazał przy tym, że powyższe postanowienie narusza art. 110 ust. 7, art. 101 ust. 2 w związku z art. 6 pkt 8 oraz art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którymi decyzje i postanowienia wydają wójt, burmistrz, prezydent lub osoby przez nich upoważnione oraz, że świadczenia z pomocy społecznej przyznaje się w miejscu zamieszkania, a w miejscu ostatniego zameldowania tylko w przypadku osoby bezdomnej. Tymczasem H. W. nie jest osobą bezdomną. Zamieszkuje w lokalu mieszkalnym swojej wnuczki E. J. w C. Zatem o właściwości organów w jej przypadku nie może decydować fakt jej ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały. W przypadku H. W. zastosowanie ma art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym właściwym miejscowo organem pomocy społecznej jest organ gminy miejsca zamieszkania. Miejscem zamieszkania jest miejsce, gdzie dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, przy czym zamiar stałego pobytu nie oznacza, że osoba, której to dotyczy, ma zamiar mieszkać w danej miejscowości przez całe życie. Wystarczy, że zamiarem swoim obejmuje bliżej nieokreślony czas i wtedy koncentruje w tej miejscowości swoje potrzeby życiowe i mieszkaniowe. Podniesiono, że H. W. przeprowadziła się do swojej wnuczki w C. ze względu na lepsze warunki mieszkaniowe oraz ułatwiony dostęp do opieki lekarskiej. W związku z powyższym skoro H. W. przebywa z zamiarem stałego pobytu w lokalu mieszkalnym w C., to jej miejscem zamieszkania jest Gmina i Miasto C. Dlatego w zaistniałej sytuacji nie ma zastosowania art. 101 ust. 2 w związku z art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej. Takie stanowisko wynika również z orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. postanowienie z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt I OW 46/09, postanowienie z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. akt I OW 69/10).
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Gminy i Miasta C. podał, że należy zgodzić się z wnioskodawcą co do braku bezdomności H. W., ale okoliczność ta nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Tak więc w pierwszym rzędzie bada się miejsce zamieszkania wnioskodawcy, a dopiero w braku takiego miejsca należy brać pod uwagę inne okoliczności, takie jak miejsce pobytu czy bezdomność. Jako, że ustawa o pomocy społecznej nie definiuje pojęcia "miejsce zamieszkania" należy je rozumieć zgodnie z ogólną definicją tego terminu zawartą w przepisach kodeksu cywilnego. Z oświadczenia H. W. wynika, że obecnie zamieszkuje u wnuczki na terenie Gminy i Miasta C., jednakże mieszkanie to w niedługim czasie zostanie sprzedane. Nadto wskazała, że w dalszym ciągu posiada mieszkanie w J., które na bieżąco opłaca. Powyższe okoliczności wskazują, że H. W. jedynie czasowo przebywa na terenie Gminy i Miasta C. a jej aktualne centrum życiowe znajduje się w J., gdzie również mieszka jej syn.