Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza B. o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem B. a Burmistrzem P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A. R. o przyznanie zasiłku stałego postanawia: wskazać Burmistrza P. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku
Burmistrz B. wnioskiem z dnia 4 maja 2016 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem B. a Burmistrzem P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A. R. z dnia 24 lutego 2016 r. o przyznanie zasiłku stałego.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że A. R. pismem z dnia 24 lutego 2016 r. zwrócił się do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. o przyznanie prawa do zasiłku stałego. MGOPS w P. przy piśmie z dnia 9 marca 2016 r. wniosek A. R. przesłał do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. Dnia 18 marca 2016 r. MOPS w C. powyższy wniosek przekazał według właściwości do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., wskazując, że A. R. jest mieszkańcem tej gminy.
Burmistrz B. stwierdził ponadto, że z poczynionych w sprawie ustaleń wynika, że A. R. obecnie przebywa w Wojewódzkim Szpitalu Neuropsychiatrycznym w L. Od dnia 28 września 2011 r. zainteresowany zameldowany jest na pobyt stały w T. gmina P. W gminie B. został on zameldowany jedynie na pobyt czasowy do dnia 30 czerwca 2016 r., jednak nigdy na tym terenie nie przebywał ani nie zamieszkiwał. Z powyższych względów przyjąć należy, że A. R. jest osobą bezdomną i dlatego gminą właściwą do rozpatrzenia jego wniosku o przyznanie zasiłku stałego jest gmina ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały.
Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor MGOPS w P., działający z upoważnienia Burmistrza P., który w odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu podkreślił, że związki A. R. z P. nie mają i nie miały charakteru stałego. Zameldowanie w T. na pobyt stały nie było połączone z faktycznym zamieszkiwaniem pod tym adresem. Świadczy o tym fakt, że do dnia 30 czerwca 2016 r. A. R. zameldowany był również na pobyt czasowy w gminie B. Ponadto z oświadczenia T. O. mieszkającego w T. wynika, że A. R. zameldował się w T. bez jego wiedzy i zgody.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718; dalej jako: "P.p.s.a."), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, które nie mają wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 k.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).