Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2011 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. akt IV SA/Po 937/10 o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Miasta Poznań na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] września 2010 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i umorzyć postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Postanowieniem z 23 listopada 2010 r., sygn. akt IV SA/Po 937/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji Wojewody Wielkopolskiego z [...] września 2010 r. raz poprzedzającej ją decyzji Starosty Poznańskiego z [...] lipca 2010 r. w sprawie ze skargi Miasta Poznań na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] września 2010 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z 11 października 2010 r. Miasto Poznań wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] września 2010 r., składając jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji. We wniosku i jego uzasadnieniu strona skarżąca wskazała, że domaga się wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Wielkopolskiego, jak i decyzji organu I instancji, ponieważ ostateczna decyzja jest podstawą do wypłaty bardzo wysokiego odszkodowania (kwota 11 062 008 zł ) na rzecz B. N., a skutki tej czynności byłyby trudne do odwrócenia w przypadku uwzględnienia skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że we wniosku uprawdopodobniono istnienie przesłanek spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wobec wypłaty 11 062 008 zł.
W zażaleniu na powyższe postanowienie B. N. wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i oddalenie wniosku zarzucając naruszenie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- dalej p.p.s.a.) poprzez wstrzymanie wykonania decyzji wobec braku wystąpienia wszystkich ustawowych przesłanek, od których zależy uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podkreślono, że pismem z 12 października strona wnosząca skargę zmodyfikowała swoje żądania posługując się zwrotem "wnoszą wyłącznie o" i nie zawarła wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Z uwagi na konstrukcję treści art. 61 i zasadę skargowości, brak wniosku uprawnionego podmiotu uniemożliwia sądowi podjęcie postępowania w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, nawet gdyby z samego tego aktu wynikała oczywista szkoda lub trudne do odwrócenia skutki.
Ponadto, we wniosku o wstrzymanie złożonym wraz z skargą w piśmie z 11 października 2010 r., poza przytoczeniem przesłanki ustawowej nie wskazano konkretnych faktów przemawiających za udzieleniem ochrony, powołując tylko "konieczność wypłaty bardzo wysokiego odszkodowania".
Ogólna argumentacja Sądu pierwszej instancji nie odpowiada wymogom przepisu art. 141 § 4 w zw. z 166 p.p.s.a. ponieważ powtarza tylko ogólną konstatację o wysokości przyznanego odszkodowania.
Poniesiono również, że zapłata kwoty pieniężnej, wobec uwzględnienia skargi i uchylenie decyzji nie spowoduje powstania "nieodwracalnego stanu rzeczy".
Na końcu oświadczono, że na rzecz B. N. wypłacono już przyznane odszkodowanie, co czyni wydane 23 listopada 2010 r. postanowienie bezprzedmiotowym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału IV z 8 grudnia 2010 r. wezwał pełnomocnika wnoszącego skargę do wyjaśnienia, czy Miasto Poznań cofa wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji z [...] września 2010 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty Poznańskiego z [...] lipca 2010 r.