Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.Z. i R.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1773/16 o odrzuceniu skargi J.Z. i R.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1773/16 odrzucił skargę J.Z. i R.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2016 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej jako: "P.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Z kolei w myśl art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Zaskarżona decyzja Ministra Skarbu Państwa została doręczona pełnomocnikowi skarżących w dniu 9 września 2016 r. Trzydziestodniowy termin na wniesienie skargi upływał z dniem 10 października 2016 r. Natomiast skarżący skargę złożyli w dniu 12 października 2016 r., a więc po upływie ustawowego terminu przewidzianego dla dokonania wskazanej czynności.
Na powyższe postanowienie zażalenie wnieśli J.Z. i R.K., podnosząc, że zaskarżoną decyzję odebrali w dniu 12 września 2016 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru decyzji, które znajduje się w aktach sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 53 § 1 P.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Zaskarżona decyzja Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2016 r. została doręczona pełnomocnikowi J.Z. i R.K. - K.P. w dniu 9 września 2016 r. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na powyższą decyzję upływał zatem z dniem 10 października 2016 r. Tymczasem J.Z. i R.K. skargę wnieśli w dniu 12 października 2016 r. Nie sposób więc przyjąć, że składając skargę w dniu 12 października 2016 r., skarżący dopełnili tej czynności z zachowaniem wskazanego terminu. Oznacza to, że Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że J.Z. i R.K. przekroczyli termin do złożenia skargi i na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., trafnie odrzucił skargę jako wniesioną po terminie.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 i art. 198 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.