Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 968/15 wzywające do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia przejścia nieruchomości na własność gminy postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 968/15 Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od jego skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia przejścia nieruchomości na własność gminy w kwocie 200 zł, stosownie do § 2 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Od tego zarządzenia skarżący wniósł zażalenie. Wniósł o uchylenie zarządzenia i "przyznanie należnych kosztów z urzędu do rozpatrzenia skargi".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie. Stosownie zaś do art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. W takim przypadku przewodniczący obowiązany jest wezwać wnoszącego pismo do uiszczenia opłaty w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania.
Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały (art. 230 § 1 p.p.s.a). Pisma, o których mowa w cytowanym wyżej przepisie, to w myśl art. 230 § 2 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. Wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne; w innych sprawach pobiera się wpis stały (art. 231 p.p.s.a.). Stosownie do delegacji ustawowej zawartej w art. 233 p.p.s.a. wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu określone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193).
W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł skargę do sądu na decyzję organu w przedmiocie odmowy potwierdzenia przejścia nieruchomości na własność gminy. Zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 5 w sprawach skarg z zakresu nieruchomości wpis wynosi 200 zł. W świetle powyższego, należy uznać, że zaskarżone zarządzenie Przewodniczącego, wzywające do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł było prawidłowe.
Odnosząc się do treści zażalenia wskazać należy, że przyznanie stronie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych lub ustanowienie pełnomocnika z urzędu odbywa się w innym postępowaniu, niż to zainicjowane wniesieniem zażalenia na zarządzenie w przedmiocie wpisu. W postępowaniu wywołanym zażaleniem na zarządzenie wzywające do uiszczenia wpisu od skargi sąd bada tylko, czy skarżący został prawidłowo wezwany do uiszczenia wpisu oraz czy wysokość wypisu została przez sąd określona poprawnie. NSA nie stwierdził w tym zakresie uchybień sądu. Skarżący nie jest też zwolniony z uiszczenia wpisu z mocy prawa. Chcąc ubiegać się o przyznanie prawa pomocy skarżący powinien złożyć wniosek na odpowiednim formularzu, który, jak wynika z akt sprawy, został skarżącemu przesłany przez sąd.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. art. 198 i art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.