Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2013 r., sygn. akt III SA/Gd 822/12 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego NSA Anny Orłowskiej, sędziego WSA Jolanty Sudoł, sędziego WSA Elżbiety Kowalik-Grzanki, sędziego WSA Aliny Dominiak, sędziego WSA Felicji Kajut oraz sędziego WSA Bartłomieja Adamczaka od rozpoznania sprawy w sprawie ze skargi L. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 27 września 2013 r., sygn. akt III SA/Gd 822/12 oddalił wniosek L. B. o wyłączenie sędziego NSA Anny Orłowskiej, sędziego WSA Jolanty Sudoł, sędziego WSA Elżbiety Kowalik-Grzanki, sędziego WSA Aliny Dominiak, sędziego WSA Felicji Kajut oraz sędziego WSA Bartłomieja Adamczaka od rozpoznania sprawy.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca w dniu 28 stycznia 2013 r. złożyła wniosek o wyłączenie sędziów Jolanty Sudoł, Anny Orłowskiej i Elżbiety Kowalik-Grzanki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 8 lutego 2013 r. oddalił wniosek skarżącej o wyłączenie sędziów wskazanych we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. od rozpoznania sprawy. W dniu 25 lutego 2013 r. skarżąca złożyła zażalenie. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt I OZ 183/13 oddalił zażalenie skarżącej na postanowienie z dnia 8 lutego 2013 r.
W piśmie z dnia 9 września 2013 r. L. B. zawarła wniosek o wyłączenie sędziów Jolanty Sudoł, Anny Orłowskiej, Elżbiety Kowalik-Grzanki, Felicji Kajut, Aliny Dominiak i Bartłomieja Adamczaka. Zdaniem skarżącej wątpliwość co do bezstronności sędziów uzasadnia złożenie przez nich podpisów pod orzeczeniami w sprawach sygn. akt III SA/Gd 389/12, III SA/Gd 822/12, III SA/Gd 3/13. Skarżąca wskazała, że orzeczenia naruszają art. 6 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 6 ust. 2 i art. 3 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych oraz art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Wskazani sędziowie złożyli w dniu 26 września 2013 r. oświadczenia, że nie zachodzą przesłanki wyłączenia z mocy ustawy, o których mowa w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej powoływanej jako "P.p.s.a.") oraz brak podstaw do wyłączenia na podstawie art.19 tej ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalając wniosek stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do wskazanych przez skarżącą sędziów nie dopatrzył się przesłanek, które uzasadniałyby wyłączenie. Przesłanką taką nie jest subiektywne przeświadczenie skarżącej o zasadności złożonego wniosku.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła L. B., z którego wynika, że nie zgadza się z zapadłym rozstrzygnięciem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym kwestię wyłączenia sędziego normują przepisy art. 18 - 24 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyczerpujący katalog przyczyn wyłączenia sędziego z mocy ustawy wymieniony został w art. 18 P.p.s.a., natomiast art. 19 P.p.s.a. zakreśla tzw. względne przesłanki wyłączenia wskazując, że niezależnie od wymienionych w art. 18 P.p.s.a. przyczyn wyłączenia, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca zarówno we wniosku z dnia 9 września 2013 r., jak i w zażaleniu nie wskazała żadnych ustawowych przesłanek uzasadniających wyłączenie sędziów. Skarżąca nie przedstawiła przy tym żadnej racjonalnej argumentacji, która wskazywałaby na uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności wskazanych sędziów. Również analiza akt sprawy nie daje podstaw do stwierdzenia, że zaistniała którakolwiek z przesłanek wyłączenia określona w art. 18 § 1 pkt 1 - 7 P.p.s.a bądź art. 19 P.p.s.a.