Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 czerwca 2019 r. sygn. akt III SAB/Kr 41/19 o odrzuceniu skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w przedmiocie udostępnienia akt sprawy postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z 18 marca 2019 r. K. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w przedmiocie udostępnienia akt sprawy na skutek jego wniosku z [...] stycznia 2019 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 27 czerwca 2019 r., III SAB/Kr 39/19, oddalił skargę skarżącego z 26 lutego 2019 r. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w przedmiocie udostępnienia akt sprawy na skutek takiego samego wniosku skarżącego z 18 stycznia 2019 r.
Postanowieniem z 27 czerwca 2019 r., III SAB/Kr 41/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), odrzucił ww. skargę z 18 marca 2019 r. Sąd wskazał, że z uwagi na zaistnienie "powagi rzeczy osądzonej" wykluczone jest ponowne rozstrzyganie tej samej sprawy. Skarżący złożył w dniu 18 marca 2019 r. skargę na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w zakresie rozpoznania jego wniosku z 18 stycznia 2019 r. odnośnie udostępnienia w formie dokumentu cyfrowego metryki akt postępowania [...] zakończonego postanowieniem Komendanta Powiatowego Policji w K. nr [...]. W sprawie o tym samym przedmiocie i między tymi samymi stronami 27 czerwca 2019 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w sprawie o sygn. akt III SAB/Kr 39/19. Biorąc zatem pod uwagę fakt, że w obu sprawach, tj.: III SAB/Kr 39/19 i III SAB/Kr 41/19 zachodzi tożsamość podmiotowa oraz przedmiotowa, stwierdzić należało, że zaistniał stan powagi rzeczy osądzonej (res iudicata).
Przesyłając skarżącemu odpis ww. postanowienia z 27 czerwca 2019 r., III SAB/Kr 41/19, Sąd pouczył skarżącego o przysługującym mu środku zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej.
Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł skarżący, wnosząc o jego uchylenie i "przekazanie sprawy prawa strony dostępu do akt sprawy administracyjnej sądowi pierwszej instancji, ze zważeniem okoliczności możliwego ukrywania akt i dokumentów", a także wskazując, że Sąd błędnie pouczył go o przysługującym środku zaskarżenia. Podał, że "okoliczności faktyczne sprawy i akt zmieniają się diametralnie, (...) przez ujawnianie nowych i wcześniej nieznanych mu okoliczności, jednakże znanych Sądowi I instancji z urzędu z akt sądowych o sygn. III SAB/Kr 112/19, w gdzie w aktach sądowych zalega dokument urzędowy o szczególnym znaczeniu prawnym, w postaci pisemnej odpowiedzi skarżonego organu Policji z dnia 4 lipca 2019 r. (...), w którym (...) na stronie 7 wprost określono i ujawniono, że faktycznie postępowanie [...] prowadzono nie w sprawie o wydanie zaświadczenia, ale w sprawie merytorycznej, badania prawa do podwyższenia emerytury policyjnej, a co za tym idzie nie było to postępowanie o wydanie zaświadczenia i nie dokonano odmowy wydania zaświadczenia".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. We wskazanych powyższej przypadkach, gdy skarga kasacyjna nie przysługuje zastosowanie ma art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a. Zgodnie z jego treścią na postanowienie o odrzuceniu skargi w przypadkach, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4 oraz art. 220 § 3 przysługuje zażalenie. W niniejszej sprawie Sąd I instancji odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a., a zatem stosownie do art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a. skarżącemu przysługiwało zażalenie a nie - jak wynika z pouczenia (k.16 akt sąd.) - skarga kasacyjna. Niemniej jednak wbrew błędnemu pouczeniu przez Sąd I instancji skarżący prawidłowo wniósł przysługujący mu w istocie środek zaskarżenia w postaci zażalenia.