Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2021 r. sygn. akt II SAB/Wr 60/20 odrzucające skargę J. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Skargą z 28 września 2019 r. J. W. (dalej: skarżący) zaskarżył przewlekłość Wojewody [...] (dalej: Wojewoda) w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomości położone na terenie gminy B., oznaczone geodezyjnie jako: działka nr [...], AM-1, obręb D.; nr [...], AM-1, obręb D. oraz nr [...], [...] i [...], AM-2, obręb K., nabyte z mocy prawa przez Skarb Państwa w związku z realizacją inwestycji drogowej.
Wyrokiem z 6 maja 2020 r., II SAB/Wr 59/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględniając powyższą skargę w pkt. I. stwierdził, że Wojewoda dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; w pkt. II. stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; w pkt. III. zobowiązał organ do wydania aktu w terminie 14 dni od daty otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; w pkt IV. dalej idącą skargę oddalił; w pkt. V. zasądził od Wojewody na rzecz strony skarżącej zwrot kosztów postępowania.
Powyższy wyrok został zaskarżony w drodze skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego i do dnia wydania zaskarżonego w niniejszej sprawie postanowienia, nie zapadało rozstrzygnięcie w II instancji.
Skargą z 23 listopada 2020 r. skarżący ponownie zakwestionował przewlekłość Wojewody w tożsamym przedmiocie.
Postanowieniem z 14 stycznia 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019, poz. 23 25 ze zm., dalej: p.p.s.a.), odrzucił powyższą skargę stwierdzając, że została złożona w toku toczącego się innego postępowania zainicjowanego przez skarżącego w tożsamym przedmiocie, a wydany wyrok nie jest jeszcze prawomocny i tym samym w niniejszej sprawie wystąpił stan zawisłości sprawy, który wyklucza ponowne wystąpienie z tożsamą skargą.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Sądowi I instancji zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik postępowania, tj. art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a., wskazując, że istniały podstawy do zastosowania art. 149 § 1, 1a, 1b i 2 p.p.s.a. w zw. z art. 21 ust. 2, art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 1 Konstytucji RP i uznania, że miała miejsce przewlekłość postępowania trwająca 12 lat i 10 miesięcy. W ocenie skarżącego Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekając w sprawie II SAB/Wr 59/19 dokonał oceny tego postępowania wyłącznie do dnia 6 maja 2020 r. W sytuacji, gdy przez kolejne prawie 7 miesięcy, licząc od dnia wydania wyroku z 6 maja 2020 r., Wojewoda nadal pozostawał w przewlekłości, skarżący dnia 23 listopada 2020 r. złożył kolejną skargę na przewlekłość postępowania Wojewody. Skarżący podkreślił, że dotychczas żaden sąd nie zajmował się przewlekłością postępowania Wojewody w przedmiocie ustalenia odszkodowania w okresie od dnia 6 maja 2020 r. do dnia 23 listopada 2020 r. w szczególności przewlekłość ta nie była przedmiotem oceny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w wyroku z 6 maja 2020 r. i również ten okres czasu nie będzie objęty przyszłą kontrolą instancyjną Naczelnego Sądu Administracyjnego. W świetle powyższego nie można uznać, że sprawa przewlekłości postępowania Wojewody w okresie od dnia 6 maja 2020 r. do dnia 23 listopada 2020 r. jest w toku i dlatego zaskarżone postanowienie jest wadliwe.