Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H.J-P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1290/09 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonych decyzji w sprawie ze skargi H.J-P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił H.J.-P. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż wniosek strony uzasadniono tym, że wykonanie decyzji wywoła "trudną do odwrócenia sytuację", a realizacja inwestycji w zakresie budowy drogi S-69 na odcinku objętym decyzją spowoduje, iż droga ta przebiegać będzie 20 m. od jej zabudowań oraz dwóch szkół z kompleksem sportowym oraz kościoła, a rezonans i mikrowstrząsy powstałe w trakcie budowy i eksploatacji drogi mogą spowodować, zdaniem skarżącej, zagrożenie dla bezpieczeństwa osób korzystających z basenu oraz kościoła z powodu możliwości zawalenia się tych konstrukcji. Oceniając wniosek skarżącej Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, iż zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o art. 17 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 80, poz. 721 ze zm.), a możliwość wstrzymania wykonania decyzji wydanych na podstawie tego przepisu istnieje tylko w przypadkach wyjątkowych. Zdaniem Sądu wskazane przez stronę okoliczności stanowią w istocie niczym nie poparte spekulacje, a nie realnie istniejące konsekwencje wykonania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu strona nie wykazała, iż realizacja rozstrzygnięcia może spowodować zaistnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków i odmówił wstrzymania wykonania decyzji na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a.
Zażalenie na to postanowienie wniosła H.J.-P., domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia. W uzasadnieniu żaląca się wskazała ponownie, iż realizacja inwestycji i późniejsza eksploatacja drogi mogą spowodować niebezpieczeństwo dla osób korzystających ze szkół oraz kompleksu sportowego, a także kościoła usytuowanego w pobliżu drogi. Żaląca się podniosła, iż na takie niebezpieczeństwo wskazywał też Rzecznik Praw Dziecka, nie są to więc jedynie jej spekulacje, jak zauważył to Sąd. Ponadto skarżąca stwierdziła, iż decyzja o lokalizacji drogi uchylona została wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 9 lipca 2003 r., sygn. akt II SA/Ka 606/01 i wszelkie decyzje odnośnie tej inwestycji, wydawane po dacie ogłoszenie wyroku stoją w sprzeczności z tym orzeczeniem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji możliwe jest jedynie wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek wykazania okoliczności uprawdopodobniających takie niebezpieczeństwo spoczywa na stronie, jednakże zarówno wniosek jak i zażalenie wniesione przez skarżącą nie wskazywały, aby wykonanie zaskarżonego aktu mogło spowodować niebezpieczeństwo o jakim mowa w przytoczonym powyżej przepisie. Za takowe nie można bowiem uznać hipotetycznych twierdzeń skarżącej o niebezpieczeństwie zawalenia się basenu lub kościoła położonego w pobliżu planowanej inwestycji, które może zostać spowodowane budową i eksploatacją drogi.