Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Rady Miejskiej w N. nad N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Bd 1013/16 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 1013/16 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w N. nad N. na uchwałę Rady Miejskiej w N. nad N. z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania na terenie miasta N. nad N. oraz wysokości opłat za parkowanie i sposobu ich pobierania postanawia: oddalić zażalenie. 2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Bd 1013/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę kasacyjną Rady Miejskiej w N. nad N. od wyroku tego Sądu z dnia 23 grudnia 2016 r. w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w N. nad N. na sprecyzowaną w sentencji uchwałę Rady Miejskiej w N. nad N., z uwagi na nieuzupełnienie w terminie wskazanych jej braków.
Sąd Wojewódzki w uzasadnieniu postanowienia wskazał, że we wniesionej skardze kasacyjnej brak było wniosku o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy. W związku z czym, zarządzeniem z dnia 7 lutego 2017 r. zobowiązano pełnomocnika skarżącej kasacyjnie do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej przez złożenie wniosku o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy wraz z odpisami tego wniosku, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Wezwanie doręczono pełnomocnikowi strony w dniu 20 lutego 2017 r. W zakreślonym terminie do akt sprawy nadesłano pismo przewodnie z dnia 21 lutego 2017 r., w którego treści zawarto wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie. Pismo to jednak nadesłano bez odpisu dla strony przeciwnej. Z uwagi na fakt, że udział w sprawie w charakterze uczestnika postępowania bierze jeszcze jeden podmiot, koniecznym było złożenie przez stroną skarżącą dodatkowego egzemplarza wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, celem doręczenia go uczestnikowi. Sąd I instancji stwierdził zatem, że pełnomocnik skarżącej składając tylko jeden egzemplarz pisma zawierającego wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, nie uzupełnił skutecznie braków skargi kasacyjnej, pomimo wezwania sądu, co skutkowało jej odrzuceniem na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej: P.p.s.a.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącej zarzucił Sądowi I instancji naruszenie:
- art. 178 P.p.s.a. poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy nie wystąpiła przesłanka nieuzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej;
- art. 177a P.p.s.a. poprzez błędne wezwanie skarżącego organu do złożenia odpisu pisma procesowego, w którym określi on, czy domaga się rozpoznania skargi kasacyjnej na rozprawie w dwóch egzemplarzach i w konsekwencji uznanie, że przesłanie tylko jednego egzemplarza pisma stanowiło brak formalny.
Zdaniem autora zażalenia, oświadczenie o tym, czy sprawa ma być rozpatrywana na rozprawie, czy też nie, jest kierowane wyłącznie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, gdyż tylko ten Sąd wyprowadza skutki prawne takiego oświadczenia i tylko temu Sądowi taka informacja jest potrzebna. Dlatego też nie ma potrzeby, aby żądać od skarżącej kasacyjnie przedłożenia tego pisma dla pozostałych uczestników postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw podlegało oddaleniu.