Dnia 9 grudnia 2009 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2009 roku, sygn. akt VI SA/Wa 2425/08 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 30 marca 2009 roku o odrzuceniu skargi kasacyjnej na postanowienie z dnia 13 stycznia 2009 roku o odrzuceniu skargi R.M.. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] lutego 2008 roku Nr [...] w przedmiocie odmowy przeznaczenia lokalu użytkowego do wynajęcia postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2009 r. odrzucił wniosek R.M. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 30 marca 2009 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej wniesionej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2009 r. o odrzuceniu skargi R.M. na decyzję uchwałę Zarządu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy z dnia [...] lutego 2008 r.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wyjaśnił, że pismem z dnia 20 marca 2009 r. skarżący złożył skargę kasacyjną na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2009 r. o odrzuceniu skargi. Postanowieniem z dnia 30 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną, z uwagi na fakt, iż została sporządzona osobiście przez skarżącego, a ponadto wniesiona po upływie terminu. Odpis postanowienia przesłano skarżącemu i doręczone w trybie awizo. Zarządzeniem z dnia 8 maja 2009 r. pismo zostało uznane za doręczone w trybie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).
W dniach 11 maja 2009 r., 15 maja 2009 r. i 25 maja 2009 r. skarżący zapoznawał się z aktami sądowymi w czytelni akt Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, jak również wystąpił o wydanie kserokopii kart z akt sądowych.
Następnie pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. skarżący złożył zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2009 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. W piśmie tym zawarł również wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że odpis postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej został doręczony z dniem 29 kwietnia 2009 r., a zatem siedmiodniowy termin na wniesienie zażalenia upływał zatem w dniu 6 maja 2009 r. Skarżący już dnia 11 maja 2009 r., podczas przeglądania akt sprawy, powziął wiadomość o uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia. Od tej właśnie daty rozpoczął się bieg terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia. Termin ten upłynął dnia 18 maja 2009 r. Natomiast skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu dopiero dnia 29 czerwca 2009 r. Wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia Sąd I instancji uznał za spóźniony.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący podkreślając, że postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie zostało mu skutecznie doręczone.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). Złożenie wniosku po upływie tego terminu powoduje, że Sąd nie ma możliwości jego merytorycznego rozpoznania, bowiem spóźniony wniosek o przywrócenie terminu Sąd zobowiązany jest odrzucić (art. 88 p.p.s.a.).