Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 listopada 2017 r. sygn. akt IV SAB/Gl 252/17 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi L. B. na przewlekłość postępowania Burmistrza Gminy i Miasta C. w przedmiocie pomocy społecznej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 20 listopada 2017 r. sygn. akt IV SAB/Gl 252/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę L. B. w sprawie z jej skargi na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta C. w przedmiocie pomocy społecznej.
W uzasadnieniu Sąd ten podał, że L. B. pismem z dnia 30 czerwca 2017 r. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na przewlekłość postępowania Burmistrza Gminy i Miasta C. w przedmiocie pomocy społecznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach pismem z dnia 2 października 2017 r. sygn. akt IV SAB/Gl 252/17 wezwał skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie dowodu uprzedniego wniesienia zażalenia na przewlekłe prowadzenie postępowania z pouczeniem, iż nieusunięcie braków formalnych skargi w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje odrzucenie skargi, stosownie do postanowień art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.).
Ww. wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 5 października 2017 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy. Skarżąca pismami z dnia 6 października 2017 r. odpowiedziała na wezwanie Sądu, jednakże nie usunęła braków formalnych skargi. Nie przedłożyła bowiem dokumentu potwierdzającego uprzednie wniesienie zażalenia na przewlekłe prowadzenie postępowania organu pierwszej instancji.
W ocenie Sądu pierwszej instancji, świetle powyższego stanu faktycznego wyczerpane zostały przesłanki odrzucenia skargi przewidziane art. 58 § 1 pkt 3 ww. ustawy.
W zażaleniu skarżąca zaskarżyła powyższe postanowienie w całości, wnosząc o jego uchylenie. Nadto wniosła o usunięcie naruszenia prawa.
W uzasadnieniu podała, że jej sprawa nie została załatwiona w terminie. Podniosła, że sprawa prowadzona jest przewlekle od maja 2016 r., a nadto, że dochód został zawyżony z pominięciem dowodów spłat kredytów i pożyczek.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Przepis art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie.
Z art. 37 § 1 k.p.a. wynika zaś, że stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli: 1) nie załatwiono sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność); 2) postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość). Zgodnie z art. 37 § 3 k.p.a. ponaglenie wnosi się: 1) do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie; 2) do organu prowadzącego postępowanie - jeżeli nie ma organu wyższego stopnia. Stosownie do treści art. 36 k.p.a. organ administracji publicznej jest obowiązany pouczyć stronę o prawie wniesienia ponaglenia tylko w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie, również z przyczyn niezależnych od organu.
Z powyższego wynika, że przed wniesieniem skargi na przewlekłość postępowania skarżąca winna była wystąpić z ponagleniem o jakim mowa w art. 37 § 1 pkt 2 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wezwał skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi przez nadesłanie dowodu wniesienia zażalenia na przewlekłe prowadzenie postępowania z pouczeniem, iż nieusunięcie braków formalnych skargi w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje odrzucenie skargi, stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Ww. wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 5 października 2017 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy. Skarżąca pismami z dnia 6 października 2017 r. wprawdzie odpowiedziała na wezwanie Sądu pierwszej instancji, jednakże nie usunęła braków formalnych skargi. Nie przedłożyła bowiem dokumentu potwierdzającego uprzednie wniesienie zażalenia na przewlekłe prowadzenie postępowania organu pierwszej instancji.
Wobec powyższego, zasadnie Sąd pierwszej instancji prawidłowo na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. odrzucił skargę.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. jak w sentencji.