Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 listopada 2009 r., sygn. akt II SAB/Lu 81/09 odmawiające przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. W. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N. w przedmiocie nierozpoznania wniosku z dnia 15 września 2005 r. o przyznanie specjalnego zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2009 r., sygn. akt II SAB/Lu 81/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił Z. W. przyznania prawa pomocy, uznając, że w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka określona w art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), która stanowi, że prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
Sąd wskazał, że przedmiotem skargi Z. W. jest bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N. w przedmiocie nierozpoznania jego wniosku z dnia 15 września 2005 r. dotyczącego świadczeń z pomocy społecznej. Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, postępowanie administracyjne w sprawie tego wniosku ostatecznie zostało zakończone decyzją Kierownika GOPS w N. wydaną z upoważnienia Wójta Gminy N. z dnia (...) listopada 2005 r., Nr (...). Sąd uznał zatem, że skoro dana sprawa administracyjna została załatwiona decyzją administracyjną to nie można mówić o bezczynności tego organu administracji.
Na to postanowienie zażalenie złożył Z. W., z którego wynika, że nie zgadza się z zapadłym rozstrzygnięciem.
Naczelny Sąd administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 243 § 1 pkt 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Natomiast stosownie do art. 247 tej ustawy, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Oczywista bezzasadność skargi ma miejsce wówczas, gdy z góry, bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy bezsprzeczne jest, że skarga nie może być uwzględniona, w szczególności, gdy kwalifikuje się ona do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 wskazanej wyżej ustawy, z czym mamy do czynienia w niniejszej sprawie.
W niniejszej sprawie skarga Z. W. na bezczynność "Kierownika OPS N.", została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w dniu 24 września 2008 r. Natomiast jak wynika z akt, Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w N., działając z upoważnienia Wójta Gminy N. wniosek skarżącego z dnia 15 września 2005 r. rozpoznał w przewidzianej prawem formie, to jest wydał decyzję jeszcze przed wniesieniem do Sądu skargi na bezczynność, bo w dniu (...) listopada 2005 r., Nr (...).
W związku z tym, należy podzielić stanowisko Sądu pierwszej instancji, że w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 247 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a tym samym przyznanie stronie prawa pomocy jest bezzasadne.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.