Zażalenie na postanowienie WSA w Poznaniu w sprawie z wniosku M. Z., J. R., L. M., M. K., S. S., M.S., R. J., M. S., L. P., F. K., E. C. i P. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na uchwałę Rady Miasta K. Nr [...] w przedmiocie zbycia nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Z., J. R., L. M., M. K., S. S., M. S., R. J., M. S., L. P., F. K., E. C. i P. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 839/13 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie z wniosku M. Z., J. R., L. M., M. K., S. S., M.S., R. J., M. S., L. P., F. K., E. C. i P. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zbycia nieruchomości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić termin do wniesienia skargi

Uzasadnienie strona 1/5

Postanowieniem z dnia 22 października 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu nie uwzględnił wniosku M.Z., J.R., L.M., M. K., S. S., M.S., R. J., M.S., L. P., F. K., E. C. i P. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zbycia nieruchomości.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż pismem z 23 lipca 2013 r. zawodowy pełnomocnik M.Z., J.R., L. M., M. K., S. S., M.S., R.J., M. S., L. P., F. K., E. C. i P. S. (dalej łącznie jako: "Wnioskodawcy" lub "Skarżący"), adw. M. M., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zbycia nieruchomości, domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały w całości.

W skardze pełnomocnik zawarł wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

Uzasadniając wniosek napisał, że zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594; dalej: "ustawa o samorządzie gminnym", w skrócie "u.s.g."), w związku z art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. [...]0; dalej w skrócie: "p.p.s.a.") w przypadku wezwania do usunięcia naruszenia prawa termin do wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego wynosi trzydzieści dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu, a w przypadku braku odpowiedzi organu - sześćdziesiąt dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa otrzymał wyłącznie L. P. w dniu 5 czerwca 2013 r. W dodatku odpowiedź została udzielona przez Prezydenta Miasta K. (dalej: "Prezydent Miasta") w sytuacji, gdy odpowiedź powinna zostać udzielona przez Radę Miasta K. (dalej: "Rada Miasta"), jako że wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego dotyczyło uchwały podjętej przez Radę Miasta. Dodatkowo odpowiedź nie zawierała pouczenia o przysługującym wzywającym sposobie odwołania, w tym o terminach, jakie obowiązują dla złożenia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Pełnomocnik wskazał, że zgodnie z art. 9 k.p.a. organy administracji publicznej mają obowiązek należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalanie ich praw i obowiązków, będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Pełnomocnik podkreślił, że termin do wniesienia skargi w razie braku odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa bądź po uzyskaniu takiej odpowiedzi, nie jest wprost określony w art. 101 ust. 1 u.s.g., na który powoływali się Skarżący w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa. Termin ten nie jest również określony w żadnym innym przepisie tej ustawy, ani nie jest wskazany wprost w ustawie regulującej procedurę sądowoadminstracyjną. O terminie do złożenia skargi po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa przesądził dopiero Naczelny Sąd Administracyjny uchwałą składu siedmiu sędziów z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OPS 2/07.

Strona 1/5